Το ποίημα Η Καρδιά της Μάνας είναι του Γάλλου ποιητή, συγγραφέα και δραματουργού Jean Richepin, και το σκέφτομαι κάθε χρόνο τέτοια μέρα.
Κάποτε, στο δημοτικό, μάλλον στη δευτέρα πρέπει να ήμουν διότι δεν είχαμε ακόμη μετακομίσει στην Αθήνα, το Ανθολόγιο είχε ένα ποίημα που με τρόμαζε πολύ. Λεγόταν η Καρδιά της Μάνας, κι έμοιαζε με δημοτικό τραγούδι, από αυτά που ο Κωνσταντής πήγαινε στον Κάτω Κόσμο και τον έκλαιγαν τα αδέρφια του, μόνο που αυτό δεν με τρόμαζε τόσο, μάλλον γιατί δεν είχα ακόμα αδέρφια.
Η Καρδιά της Μάνας άρεσε, φαίνεται, πολύ στη δασκάλα μας, αλλιώς δεν εξηγείται πώς ασχολούμασταν με αυτήν για μέρες και μέρες – ίσως, βέβαια, να έφταιγε ότι ακόμα δεν ξέραμε καλά-καλά να διαβάζουμε. Το ποίημα είναι μικρό, μεταφρασμένο στα ελληνικά από τον Αθηναίο πολιτικό, διπλωμάτη και λογοτέχνη Άγγελο Βλάχο. Πρόκειται για το πρώτο γραπτό κείμενο που με έκανε να τρομάξω βαθιά, και να τρέχω στην αγκαλιά της μητέρας μου κλαίγοντας γοερά:
Ένα παιδί, μοναχοπαίδι αγόρι,
αγάπησε μιας μάγισσας την κόρη.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
– Δεν αγαπώ εγώ, του λέει, παιδιά,
μ’ αν θέλεις να σου δώσω το φιλί μου,
της μάνας σου να φέρεις την καρδιά
να ρίξω να τη φάει το σκυλί μου.
Τρέχει ο νιος, την μάνα του σκοτώνει
και την καρδιά τραβάει και ξεριζώνει.
Και τρέχει να την πάει, μα σκοντάφτει
και πέφτει ο νιος κατάχαμα με δαύτη.
Κυλάει ο νιος και η καρδιά κυλάει
και την ακούει να κλαίει και να μιλάει.
Μιλάει η μάνα στο παιδί και λέει:
– Εχτύπησες, αγόρι μου; και κλαίει!
Η Καρδιά της Μάνας, που τώρα που το σκέφτομαι δεν μοιάζει μόνο με δημοτικό τραγούδι, αλλά και με την Καρδιά του Σκότους αλλά και ποιήματα του Έντγκαρ Άλλαν Πόε, μου προκαλούσε για καιρό απερίγραπτη αγωνία, τόσο, που η μητέρα μου με έπαιρνε στην αγκαλιά της και μου έλεγε να ησυχάσω, πως κανείς δεν θα μου ζητούσε εμένα να της ξεριζώσω την καρδιά. Εγώ την έβαζα να μου υπόσχεται πως δεν θα με άφηνε να της ξεριζώσω την καρδιά ό,τι και να γίνει, ακόμα κι αν κρατούσα μαχαίρι. Θυμάμαι πως εκείνη γελούσε και μου έλεγε πως ναι, μου το υπόσχεται. Και μετά, θυμάμαι πως την παρακαλούσα να μου υποσχεθεί πως δεν θα με αγαπάει τόσο πολύ και πως δεν θα κλαίει άμα πέσω και χτυπήσω. Αλλά εκεί η μαμά μου δεν μου έδινε ποτέ την υπόσχεσή της. Και αυτό μου άρεσε αλλά και με φόβιζε πολύ.
Το ποίημα Η Καρδιά της Μάνας είναι του Γάλλου ποιητή, συγγραφέα και δραματουργού Jean Richepin, και το σκέφτομαι κάθε χρόνο τέτοια μέρα.
πηγή : womantoc
