Τις Βρήκαν Πεταμένες μέσα σε Σακούλες Σκουπιδιών. Μία ανάρτηση στο Facebook, λέει Όλη την Αλήθεια.
Κάποιες ιστορίες είναι δύσκολο να τις γράψεις και αυτή είναι μία από αυτές. Η Marina Menegazzo και η María José Coni ήταν μόλις 21 και 22 χρονών όταν συνέβη αυτό. Τα δύο κορίτσια από τη Mendoza της Αργεντινής είχαν πολύ αγάπη να δώσουν.
Πράγματι, ήταν και οι δύο εθελόντριες στο Fundación Puente Vincular, μία οργάνωση που βοηθάει ανθρώπους που είναι άστεγοι.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Στις 10 Ιανουαρίου του 2016, η Marina και η Maria José ήταν έτοιμες να ξεκινήσουν το ταξίδι της ζωής τους. Μαζί με 2 φίλες, σχεδίαζαν να ταξιδεύουν για 6 εβδομάδες στο Εκουαδόρ και το Περού. Τα κορίτσια ξεκίνησαν με πολύ ενθουσιασμό το ταξίδι τους. Έκαναν τακτικά αναρτήσεις από τις εμπειρίες και τα όμορφα τοπία που συναντούσαν.
Αλλά ξαφνικά, οι οικογένειές του σταμάτησαν να παίρνουν νέα τους και έτσι αποφάσισαν να ταξιδέψουν στο Εκουαδόρ, στο μέρος από όπου τους είχαν τηλεφωνήσει τελευταία φορά. Ήταν μία μέρα πριν επιστρέψουν στην Αργεντινή.
Στις 22 Φεβρουαρίου κάποιος έκανε κάτι ανατριχιαστικό στα 2 κορίτσια που είχαν όλη τη ζωή μπροστά τους. Βρέθηκαν και οι δύο σε σακούλες σκουπιδιών στην παραλία. Κάποιος τις είχε σκοτώσει την προηγούμενη νύχτα σε ένα πάρτι. Εκατομμύρια άνθρωποι από όλο τον κόσμο τώρα θέλουν να αποδοθεί δικαιοσύνη για το τραγικό αυτό περιστατικό.
Ένα γράμμα από μία κοπέλα που προσπάθησε να μπει στη θέση των 2 κοριτσιών έχει συγκινήσει όλο το διαδίκτυο:
«Χτες με σκότωσαν,
Δεν τους άφησα να με ακουμπήσουν και έτσι τσάκισαν το κεφάλι μου με ένα ξύλο. Με μαχαίρωσαν και με άφησαν να πεθάνω από αιμορραγία. Σαν σκουπίδι, με έβαλαν σε μια σακούλα, με τύλιξαν με ταινία και με πέταξαν σε μια παραλία.
Αλλά χειρότερο από το θάνατο, ήταν η ταπείνωση που ακολούθησε.
Από τη στιγμή που βρήκαν το σώμα μου, κανείς δεν αναρωτήθηκε που είναι το κάθαρμα που σταμάτησε τα όνειρά μου, τις ελπίδες και τη ζωή μου.
Αντιθέτως, άρχισαν να με ρωτάνε ανώφελες ερωτήσεις. Σε μένα, το φαντάζεστε; Μία νεκρή γυναίκα που δεν μπορεί να μιλήσει ή να υπερασπιστεί τον εαυτό της.
“Τι ρούχα φορούσες; Ήσουν μόνη; Γιατί ταξίδευες μόνη; Πήγες σε μια επικίνδυνη γειτονιά. Τι περίμενες;”
Με ρώτησαν για τους γονείς μου που με άφησαν να το κάνω, που με άφησαν να είμαι ανεξάρτητη, όπως κάθε άλλος άνθρωπος.
Λένε πως πρέπει να είχαμε πάρει ναρκωτικά και πως πηγαίναμε γυρεύοντας. Τώρα όμως είμαι νεκρή και καταλαβαίνω πως για τον κόσμο δεν είμαι σαν ένα άντρα. Ο θάνατός μου ήταν δικό μου λάθος και πάντα θα είναι. Εάν διαβάσετε κάπου πως δύο νεαρά κορίτσια πέθαναν ταξιδεύοντας, θα δείτε πολλούς να δίνουν ψεύτικα συλλυπητήρια και υποκριτικές συμβουλές.
Αλλά σαν γυναίκα, πολλοί θα πουν πως ήθελα και το έπαθα. Το να κάνω αυτό που ήθελα, ήταν ο λόγος που πήρα αυτό που άξιζα. Που αντιστάθηκα, που δεν ήθελα να μείνω σπίτι, που ήθελα να επενδύσω τα χρήματά μου για να πραγματοποιήσω τα όνειρά μου, γι’αυτό και καταδικάστηκα.
Και πενθώ, γιατί δεν είμαι πλέον εδώ. Αλλά εσύ είσαι. Και είσαι γυναίκα. Και θα πρέπει να τους ακούς να επαναλαμβάνουν το ίδιο πράγμα «κέρδισε το σεβασμό.» Είναι δικό σου λάθος που σου φωνάζουν στο δρόμο, που θέλουν να σε ακουμπήσουν επειδή φοράς κοντή φούστα, που είσαι “τρελή” επειδή ταξιδεύεις μόνη σου, ενώ ξέρεις ότι είναι επικίνδυνο.
Σας ζητάω για τον εαυτό μου και για όλες τις γυναίκες που πρέπει να σταματήσουν να μιλάνε, που πρέπει να σταματήσουν να ονειρεύονται, να υψώσετε τη φωνή σας. Θα παλέψουμε και σας υπόσχομαι πως μια μέρα θα είμαστε τόσες πολλές, που δεν θα υπάρχουν αρκετές σακούλες για να μας κρατήσουν σιωπηλές. «
Τα κορίτσια ήθελαν απλά να περάσουν ωραία στις διακοπές τους αλλά κάποιος επέλεξε να τους αφαιρέσει τις ζωές. Πόσο στενάχωρο είναι να χάνεις τέτοιους όμορφους ανθρώπους όπως αυτά τα κορίτσια. Σας ευχόμαστε καλό παράδεισο!
πηγή : fanpage
