Εξιτήριο πήρε σήμερα και ύστερα από 29 μέρες νοσηλείας, από το νοσοκομείο «Παπαγεωργίου» ο 20χρονος Στέλιος Στρατέλος, ο οποίος βρισκόταν μέσα στο τρένο της τραγωδίας στα Τέμπη.
«Ήμασταν τυχεροί, ήμασταν πολύ τυχεροί. Δεν μπορώ να πω τίποτα άλλο… Λυπάμαι τους γονείς που έχασαν αγγελούδια τους.
Με το παιδί μιλήσαμε δύο ώρες μετά τη σύγκρουση, γιατί δεν μπορούσαμε να τον βρούμε σε κανένα τηλέφωνο. Σίγουρα αυτή η εμπειρία είναι τρομακτική και εύχομαι να μην τη ζήσει κανένας»
δήλωσε στον Alpha και την εκπομπή T-live ο πατέρας του 21χρονου.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
«Μέχρι να τον δούμε και να ακούσουμε σε πρώτη φάση τη φωνή του στον δρόμο και μετά να τον δούμε στο νοσοκομείο, ήταν στιγμές πολύ δύσκολες.
Ήταν στο 6ο βαγόνι αλλά λόγω των καθυστερήσεων στα Παλαιοφάρσαλα, πήγαν στο εστιατόριο να φάνε κάτι μαζί με την κοπέλα του. Ήταν οι δύο μοναδικοί διασωθέντες του δεύτερου βαγονιού» πρόσθεσε ο πατέρας του, φέρνοντας στο μυαλό του τις δραματικές ώρες που πέρασε μέχρι να μιλήσει με το παιδί του.
«Η κοπέλα του τον τράβηξε, βρήκαν μία τρύπα και βγήκαν έξω για να σωθούν. Ήταν χωρίς παπούτσια και χωρίς ρούχα, γιατί κάηκαν» εξομολογήθηκε ο πατέρας για τις προσπάθειες των δύο νεαρών να απεγκλωβιστούν από το μοιραίο βαγόνι.
Η19χρονη Βασιλική, η σύντροφος του 20χρονου Στέλιου, μίλησε για τις δραματικές στιγμές μετά την τραγωδία, όπου είχε πιάσει φωτιά και έπρεπε να απεγκλωβιστούν από το βαγόνι.
Η κοπέλα μίλησε στην εκπομπή «Tlive» και δήλωσε πως «την ώρα της σύγκρουσης ήμασταν στο πρώτο τραπέζι του κυλικείου… Ακούστηκε ένα μπαμ και μαύρισαν όλα. Έπιασε απευθείας φωτιά. Βρήκαμε γρήγορα τις αισθήσεις μας. Φώναξα τον Στέλιο. Μου είπε ότι είναι εδώ».
«Είχε τρύπα στο πάτωμα. Είχε ανοίξει το πάτωμα μπροστά μας. Βγήκαμε από εκεί, βγήκαμε έξω. Εμείς δεν είχαμε κινητά, βρήκαμε ένα τηλέφωνο ξεκλείδωτο. Πήρα τον μπαμπά μου…», πρόσθεσε στη συνέχεια..
Επίσης, είπε πως «περπατήσαμε λίγα μέτρα παρά πέρα. Ο κόσμος καιγόταν. Έπεφτε από τα βαγόνια. Βγήκαν και άνθρωποι που ήταν καλά, με βαλίτσες.
Ο Στέλιος ήταν ξυπόλυτος και κρύωνε. Ζητάγαμε από τον κόσμο να μας δώσει μπουφάν. Μου έλεγε να πάμε στη φωτιά που έβγαζε το βαγόνι για να ζεσταθεί.
Πιστεύαμε ότι θα πεθάνουμε, ότι αυτές ήταν οι τελευταίες μας στιγμές».
