Οι γονείς μου πήραν διαζύγιο όταν ήμουν 12 χρονών. Πάνω που είχα αρχίσει να δημιουργώ τη δική μου αντίληψη για τις σχέσεις ήρθε το διαζύγιο των γονιών μου και τα αναποδογύρισε όλα. Ο πατέρας μου απάτησε τη μητέρα μου με μία συνάδελφό του… Προτίμησε εκείνη από τη μητέρα μου, την όμορφη και καλόκαρδη μαμά μου που ήταν αφοσιωμένη σύζυγός του για 16 χρόνια. Φαντάζεστε όλο αυτό πόσο εύκολα μπορεί να μπερδέψει ένα 12χρονο παιδί. Ακόμα χειρότερα… Σύντομα ανακαλύψαμε ότι ο δίχρονος γιος της κυρίας αυτής ήταν παιδί του πατέρα μου.
Από τη στιγμή που έφυγε και πήγε να μείνει μαζί της μάς ξέγραψε τελείως λες και δεν υπήρξαμε ποτέ. Ο κόσμος μου καταστράφηκε όπως καταστράφηκε και η άλλοτε τέλεια τριμελής οικογένεια που είχαμε φτιάξει.
Εκείνη τη στιγμή άλλαξε εντελώς η γνώμη που είχα για τις σχέσεις. Βίωσα την απόλυτη μορφή απόρριψης και εξαπάτησης που κατέστρεψε την εμπιστοσύνη μου προς όλους τους ανθρώπους, ακόμη και στον εαυτό μου. Πίστευα ότι όλοι όσοι με αγαπούσαν θα με εγκατέλειπαν επειδή δεν ήμουν αρκετά καλή αντιθέτως, υπήρχε εκεί έξω κάτι καλύτερο από μένα.
Ξεκίνησαν οι εβδομαδιαίες συνεδρίες ψυχοθεραπείας όταν ήμουν 14 χρονών και συνέχισα μέχρι τα 17 μου. Στην αρχή ένιωθα ότι απλά κάναμε μία τρύπα στο νερό. Δεν ασχολούμασταν με τίποτε άλλο παρά με την εγκατάλειψη και την έλλειψη εμπιστοσύνης που είχα προς τους ανθρώπους αλλά καθώς μεγάλωνα όλα όσα μου έλεγε ο ψυχολόγος μου άρχισαν να έχουν νόημα ειδικά όταν έκανα την πρώτη μου σοβαρή σχέση στα 18.
Ο πρώτος χρόνος μαζί του ήταν η απόλυτη ευτυχία. Ποτέ δεν πίστευα ότι η αγάπη θα μπορούσε να με κάνει τόσο ευτυχισμένη. Ήμασταν και εξακολουθούμε να είμαστε οι καλύτεροι φίλοι αλλά μετά από ένα χρόνο άρχισα να φρικάρω. Τα πράγματα άρχισαν να σοβαρεύουν… Επέστρεψα στον ψυχολόγο μου και τον ρώτησα γιατί του φερόμουν έτσι τη στιγμή που ήταν ο καλύτερος άνθρωπος στον πλανήτη. Ήμουν τρελή; Ξεκινούσα διαφωνίες χωρίς λόγο για να τον κάνω να με αντιπαθήσει και συνέχισα αυτή την καταστρεπτική συμπεριφορά για μήνες. Μόνο όταν αρχίσαμε να αναλύουμε τα συναισθήματά μου συνειδητοποίησα ότι είχα σοβαρά και ανεπίλυτα ζητήματα εμπιστοσύνης. Ο ψυχολόγος μου, μου είπε ότι το σενάριο που είχα φτιάξει στο μυαλό μου για την αγάπη ήταν σαν μία ταινία δίχως happy end και η ερωτική μου ζωή θα κατέληγε σε τραγωδία αν συνέχιζα έτσι.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Σενάριο για την αγάπη; Τι ήταν πάλι αυτό; Έβαλα τα γέλια όταν το πρωτοάκουσα αλλά τώρα καταλαβαίνω τι ακριβώς εννοούσε.
Το σενάριο για την αγάπη είναι η μικρή φωνή μέσα στο κεφάλι μας που μας λέει πώς πρέπει να αισθανόμαστε και να αντιμετωπίζουμε τα ερωτικά μας ζητήματα. Είναι τα σενάρια που παίζουν στο μυαλό μας σαν ταινία και όταν η πραγματικότητα αποκλίνει, αντιδρούμε δυστυχώς όχι θετικά. Με λίγα λόγια το δικό μου ερωτικό σενάριο ήταν πραγματικά «παραμορφωμένο».
Έχοντας υποστεί την απόρριψη και την εγκατάλειψη ήθελα η σχέση μου να είναι σαν μία ταινία του Hollywood όπου θα ήμασταν πάντα χαρούμενοι, δεν θα διαφωνούσαμε ποτέ και θα ήμασταν το τέλειο ζευγάρι και όταν είδα κάποιες αποκλίσεις απ’ αυτό το μη ρεαλιστικό σενάριο, το ένστικτό μου, μου έλεγε να φύγω και αυτό ήξερα πόσο ανόητο ήταν.
Ήμουν με έναν άνθρωπο που με έκανε πολύ ευτυχισμένη αλλά εγώ συνέχιζα να τον στριμώχνω, μόλις όμως συνειδητοποίησα γιατί έκανα αυτό που έκανα, μόνο τότε άρχισα τις προσπάθειες να κάνω πιο θετικές σκέψεις και να υιοθετήσω μία πιο υγιή συμπεριφορά…
Από τότε που άλλαξα νοοτροπία και έκανα σοβαρή δουλειά με τον εαυτό μου είμαι πιο ευτυχισμένη από ποτέ. Με το φίλο μου έχουμε την καλύτερη, την πιο δεμένη σχέση και δεν μπορώ να φανταστώ τη ζωή μου χωρίς αυτόν.
Πηγή: yourtango.com–singleparent.gr
