Η ιστορία του μικρού Leland Shoemake είναι ιδιαίτερα συγκινητική γιατί αναφέρεται στο τελευταίο μήνυμα που άφησε στους γονείς του, λίγο πριν πεθάνει. Το 6χρονο αγόρι από τη Williamson της Georgia πέθανε στις 25 Σεπτεμβρίου, μετά από πολλές εβδομάδες θεραπείας με σκοπό να αντιμετωπίσει την εγκεφαλίτιδα από την οποία έπασχε. Οι γονείς του όταν επέστρεψαν στο σπίτι, για πρώτη φορά χωρίς το γιο τους, βρήκαν ένα σημείωμα που θα το θυμούνται για πάντα.
Ενώ η μητέρα βρισκόταν στο δωμάτιο του αγοριού και προετοιμαζόταν ψυχολογικά για τη κηδεία, ο Tim βρήκε στο σαλόνι όπου του άρεσε να ζωγραφίζει ο Leland ένα σημείωμα.
Αμέσως έτρεξε στη σύζυγο του για να της δείξει τι είχε ανακαλύψει.
Το σημείωμα λέει: “Είμαι ακόμα μαζί σας. Σας ευχαριστώ μαμά και μπαμπά. Σας αγαπώ μαμά και μπαμπά.”
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
“Τα έχασα, δεν μπορούσα να εξηγήσω πως ήταν δυνατόν να ζωγραφίσει κάτι τέτοιο,” είπε η Amber, “Οι δυο μας κλάψαμε μαζί για πολύ ώρα.”
Το παιδί τους έγραφε συχνά σημειώσεις και διάφορες ζωγραφιές, αλλά αυτή ήταν διαφορετική και έγινε η αγαπημένη τους. Η οικογένεια μάλιστα σκοπεύει να την κρεμάσει στο σαλόνι της αφού πρώτα της βάλουν μία κορνίζα.
Η μητέρα αναφέρει στο Facebook ότι ο Leland ήταν ένα έξυπνο και σοβαρό αγόρι.
“Ήξερε τους αριθμούς, τα χρώματα, την αλφάβητο, γενικά του άρεσε να διαβάζει, ήταν λίγο ‘φυτό’ αλλά αυτό ήταν που μας άρεσε σε αυτόν. Λάτρευε το σχολείο, και αγαπούσε πολύ το διάβασμα. Παρακολουθούσε με τις ώρες το κανάλι της ιστορίας, το κανάλι του καιρού, ντοκιμαντέρ και οτιδήποτε σχετικά με την ιστορία” γράφει. “Διψούσε συνεχώς για μάθηση.”
Ο Leland όμως δεν ήταν μόνο έξυπνο και σοβαρό παιδί αλλά ήταν και πολύ κοινωνικό. Συνομιλούσε με όλους που έρχονταν σε επαφή μαζί του είχε αποκτήσει πολύ φιλική προσωπικότητα.
Ένα όμορφο παιδί που έφυγε πολύ σύντομα…..
Το σημείωμα που άφησε πίσω του το παιδί ήταν υπέροχο. Οι λέξεις δεν μπορούν να περιγράψουν τι σημαίνει για ένα γονέα να βρει κάτι σαν και αυτό.
Θα θυμόμαστε για πάντα αυτό το γλυκό παιδί……
Δείτε το post της μητέρας του στο Facebook:
“Αυτό θα είναι το μoναδικό μου post εδώ για λίγο. Ήμουν υπερπροστατευτική με τον Leland και έκανα τα πάντα για να τον κρατάω ασφαλή. Μία από τις πιο αγαπημένες του συνήθειες ήταν να παίζει στο χώμα. Ποτέ δεν φανταζόμουν ότι θα ήταν αυτό που θα τον έπαιρνε από μένα. Ήταν ο κόσμος μου. Μου χάρισε τον τίτλο της μητέρας. Αγωνιστήκαμε τόσο σκληρά για να τον έχουμε. Γεννήθηκε πρόωρα αλλά ήταν υγιής. Ήταν έξυπνος από την πρώτη μέρα. Ήξερε τους αριθμούς, τα χρώματα, τα σχήματα και τα γράμματα. Ήταν λίγο «σπασικλάκι» αλλά αυτό ήταν που μας άρεσε σε αυτόν. Αγαπούσε το σχολείο και αγαπούσε να μαθαίνει. Παρακολουθούσε το κανάλι ιστορίας, το κανάλι του καιρού, ντοκιμαντέρ και οτιδήποτε σχετικά με την ιστορία. Αγαπούσε τα πλοία σαν τον Τιτανικό και μάθαινε για τα πράγματα όπως το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Ήταν τέλειος. Η αγαπημένη του ταινία ήταν το ” Jaws” και αγαπημένος του σκηνοθέτης ήταν ο Στίβεν Σπίλμπεργκ ενώ ο αγαπημένος του ηθοποιός ο Adam Sandler. Αγαπούσε τον αδελφό του και την οικογένειά του τόσο πολύ. Το χαμόγελό του θα μπορούσε να ανάψει μια πόλη. Ήταν το πιο έξυπνο, το πιο αγαπητό παιδί που υπήρχε ποτέ. Έφυγε από εμάς πάρα πολύ σύντομα. Θα μπορούσε να κάνει σπουδαία πράγματα σε αυτόν τον κόσμο. Θα είχαμε πολύ λίγους φίλους στη περιοχή μας, αν δεν υπήρχε ο Leland. Ποτέ δεν χαρακτήριζε κανέναν περίεργο και τους αγαπούσε όλους. Σε όλη μου τη ζωή ένας ήταν ο φόβος μου και πραγματοποιήθηκε. Κανείς δεν πρέπει να ζήσει την εμπειρία του να θάψει ένα παιδί. Πάντα έλεγα ελπίζω να είμαι εγώ η πρώτη που θα φύγει. Δεν νομίζω ότι είμαι αρκετά δυνατή να χειριστώ κάτι τέτοιο. Είναι ακόμα πολύ νωρίς, δεν μοιάζει πραγματικότητα για μένα. Πιάνω τον εαυτό μου να κάθεται εδώ και να θυμάται πράγματα που εκείνος θα έλεγε και αποσπάσματα από ταινίες που θα επαναλάμβανε. Όπως το “Check ya later” από την ταινία «Dazed and Confused». Ή “You’re gonna need a bigger boat” από το « Jaws». Ή όλα τα εκατομμύρια πράγματα που συνήθιζε να λέει για τον Μπίλι Μάντισον. Ήταν το φως της ζωής μας και το επίκεντρο αυτής της οικογένειας. Μετράω τις μέρες μέχρι να μπορώ να δω και πάλι το γλυκό πρόσωπό του και να ακούσω την όμορφη φωνή του. Όταν ο Tim μπήκε στο σπίτι για πρώτη φορά χωρίς αυτόν για να πάρει τα ρούχα που θα του βάζαμε για να θαφτεί, βρήκε αυτό το σημείωμα πάνω στο τραπέζι στο σαλόνι που μας είχε αφήσει. Δεν είχαμε ιδέα ότι το έγραψε, αλλά μπορούμε να πούμε ότι ήταν πάντα ένα ξεχωριστό παιδί. Θα σ ‘αγαπώ για πάντα Leland.”
