Μια μητέρα βιώνει διπλό πόνο από τότε που και τα δυο της αγόρια διαγνώστηκαν με καρκίνο, μέσα σε διάστημα μόλις τεσσάρων μηνών.
Η 32χρονη Keri Redfearn, από το Wakefield, πίστευε ότι ζούσε τον χειρότερο εφιάλτη της όταν ο 10χρονος γιος της Leo διαγνώστηκε με νευροβλάστωμα τον περασμένο Οκτώβριο, ενώ στην αρχή οι γιατροί αγνοούσαν επανειλημμένα τα συμπτώματά του.
Μόλις τέσσερις μήνες αργότερα η γυναίκα δέχθηκε ένα νέο χτύπημα, καθώς ο μικρότερος αδερφός του Leo, ο Oliver, άρχισε να αισθάνεται πόνο και αργότερα διαγνώστηκε με λέμφωμα του Hodgkin σε ηλικία μόλις 6 ετών.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Η κ. Redfearn δήλωσε: “Αυτός ήταν ο χειρότερος εφιάλτης που θα μπορούσε να ζήσει μία μάνα.”
Ενώ τα αδέλφια υπομένουν τις εξαντλητικές θεραπευτικές αγωγές τους, τα κρεβάτια του νοσοκομείου τους βρίσκονται δίπλα-δίπλα για να μπορούν να στηρίζουν ο ένας τον άλλον.
“Σαν αδέλφια είναι τόσο δεμένα μεταξύ τους,” είπε η μητέρα.
Μιλώντας για τον τρόπο με τον οποίο ο Leo και ο Oliver υποστήριζαν ο ένας τον άλλον, η κα Redfearn είπε: “Είναι δύο εντελώς διαφορετικά παιδιά, αλλά είναι πολύ κοντά ο ένας με τον άλλον.”
“Μπορεί κάποιες φορές να τσακώνονται, αλλά αγαπιούνται πολύ.”
Η κ. Redfearn δίνει πλέον συνεντεύξεις για να αυξήσει την ευαισθητοποίηση για τον καρκίνο κατά την παιδική ηλικία και για να υποστηρίξει μια φιλανθρωπική οργάνωση που την βοήθησε μέσα από αυτή τη δοκιμασία.
Είπε: “Ο παιδικός καρκίνος είναι τόσο σπάνιος που δεν υπάρχει εκτεταμένη έρευνα πάνω σ’ αυτή την ασθένεια. Κάθε χρόνο διαγιγνώσκονται περίπου 100 παιδιά. Πρέπει να υπάρξει περισσότερη έρευνα για να βοηθήσουμε οικογένειες όπως η δική μας.”
Πρόσθεσε: “Υπάρχει μια φιλανθρωπική οργάνωση που ονομάζεται Candlelighters η οποία μας βοήθησε πραγματικά. Οι εθελοντές προσφέρουν τεράστια υποστήριξη στις οικογένειες και είναι δίπλα τους σε ό,τι χρειαστούν.”
“Η δουλειά που κάνουν είναι απίστευτη.”
Μιλώντας για τη διάγνωση των παιδιών της, η κ. Redfearn δήλωσε: “Είναι σαν να γκρεμίζεται ολόκληρος ο κόσμος κάτω από τα πόδια σου και το μόνο που θέλεις είναι όλο αυτό να είναι ένα λάθος.”
“Η περιπέτειά μας ξεκίνησε τον περασμένο Φεβρουάριο, όταν ο Leo έπασχε από πόνο στα πλευρά του. Αρχικά νομίζαμε ότι ήταν κάτι παροδικό, αλλά όταν ο πόνος αυξήθηκε με κάλεσαν οι δάσκαλοι απ’ το σχολείο του για να μου πουν ότι κάτι δεν πήγαινε καλά με το παιδί μου.”
“Οι γιατροί νόμιζαν ότι ήταν μια φλεγμονή των μυών του στήθους και συνεχίσαμε τις εξετάσεις αλλά μας έλεγαν ότι ήταν όλα στο μυαλό του και ότι απλά δεν ήθελε να πάει στο σχολείο.”
Όμως κατά τη διάρκεια των καλοκαιρινών διακοπών, η κα Redfearn και ο σύζυγός της παρατήρησαν ότι τα οστά του Leo προεξείχαν.
Είπε: “Τον πήγα σε γιατρούς οι οποίοι μου είπαν ότι το παιδί είχε κάτι κακό και πως έπρεπε να κάνουμε κάτι εξετάσεις.”
Οι εξετάσεις αποκάλυψαν ότι ο Leo είχε έναν ασυνήθιστο όγκο κι ότι έπρεπε να ξεκινήσει θεραπεία.
Η οικογένειά του έπειτα ξεκίνησε μια σειρά από εξετάσεις αίματος, αξονικές και βιοψίες.
“Δεν ήθελε να φάει τίποτα, ακόμη και από τα McDonald’s.”
Πριν ακόμα σταθεροποιηθεί η κατάσταση του Leo, ο Oliver σύντομα άρχισε επίσης να αισθάνεται άσχημα.
Η κ. Redfearn είπε: “Ήταν ανήμερα Χριστουγέννων όταν ο Oliver άρχισε να πονάει και νομίζαμε στην αρχή ότι ίσως να ήταν ψυχολογικό.”
“Μιλήσαμε με ψυχοθεραπευτή, όμως δίχως αποτέλεσμα. Ο Oliver δεν είναι κατά φαντασίαν ασθενής, αντίθετα, η κατάστασή του φαινόταν από το χρώμα στο πρόσωπό του και δεν ήθελε να φάει, ακόμα και από τα McDonald’s.”
“Αυτή τη φορά οι γιατροί μας αντιμετώπισαν με ιδιαίτερη σοβαρότητα και μας είπαν ‘αν δεν νιώσει καλύτερα σε δύο εβδομάδες, να τον φέρετε ξανά να κάνουμε κι άλλες εξετάσεις.’”
Ο Oliver τελικά διαγνώστηκε επίσης με καρκίνο και η ζωή της οικογένειας ήρθε τα πάνω κάτω για ακόμη μία φορά.
πηγή : diaforetiko.gr
