Η παρακάτω ιστορία είναι απολύτως πραγματική και έλαβε χώρα το 1967 στην Καλιφόρνια.

Ο Ρον Τζόουνς δίδασκε ιστορία στο γυμνάσιο Ellwood Kabberle στο Πάλο Άλτο της Καλιφόρνια. Κατά τη διάρκεια της μελέτης του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, ένας από τους μαθητές ρώτησε τον Τζόουνς πώς οι απλοί κάτοικοι της Γερμανίας υποκρίνονταν ότι δεν γνωρίζαν τίποτα για τα στρατόπεδα συγκέντρωσης και τη μαζική εξόντωση των ανθρώπων στη χώρα τους. Μιας και η τάξη είχε καλύψει την ύλη αρκετά, ο Τζόουνς αποφάσισε να διαθέσει μία εβδομάδα, κάνοντας ένα κοινωνικό πείραμα βασιζόμενος σε αυτό το θέμα.

Δευτέρα

Τη Δευτέρα, παρέδωσε διάλεξη στα παιδιά για τη δύναμη της πειθαρχίας. Ό, τι αισθάνεται ένας αθλητής που προπονείται σκληρά και τακτικά για να αποκτήσει επιτυχία σε οποιοδήποτε άθλημα. Την προπόνηση που κάνει μια χορεύτρια μπαλέτου ή ένας καλλιτέχνης για να κάνει τέλεια κάθε κίνηση. Την υπομονή που έχει κάθε επιστήμονας, αναζητώντας με ενθουσιασμό επιστημονικές ιδέες.

Ο Τζόουνς διέταξε τους μαθητές να καθίσουν σε στάση «Προσοχής», καθώς συμβάλλει στην καλύτερη μάθηση. Στη συνέχεια, διέταξε τους μαθητές να σηκωθούν και να καθίσουν ξανά, και στη συνέχεια τους είπε επανειλημμένα να βγουν από την τάξη σιωπηλά και να μπαίνουν ήσυχα και να παίρνουν τις θέσεις τους.

Οι μαθητές το θεώρησαν σαν «παιχνίδι», και ήταν πρόθυμοι να ακολουθήσουν τις οδηγίες. Ο Τζόουνς διέταξε τους μαθητές να απαντούν σε ερωτήσεις ξεκάθαρα και δυνατά, και όλοι φαίνονταν να υπακούνε, ακόμη και οι συνήθως απείθαρχοι μαθητές.

Τρίτη

Την Τρίτη, ο καθηγητής μπήκε μέσα στην τάξη και διαπίστωσε ότι όλοι οι μαθητές κάθονταν σιωπηλά σε στάση «προσοχής». Κάποιοι μαθητές χαμογελούσαν. Αλλά οι περισσότεροι κοιτούσαν ευθεία με μια πραγματικά συγκεντρωμένη έκφραση, οι μύες του λαιμού σε ένταση, και κανένα σημάδι χαμόγελου.

Ο Τζόουνς εξήγησε στην τάξη την ιδέα της ομόνοιας. Είπε στους μαθητές να φωνάζουν ομόφωνα «Δύναμη στην πειθαρχία, δύναμη στην κοινότητα». Οι μαθητές ενήργησαν με προφανή ενθουσιασμό, βλέποντας τη δύναμη της ομάδας. Στο τέλος του μαθήματος ο Τζόουνς έδειξε στους μαθητές το χαιρετισμό που πρέπει να χρησιμοποιούν όταν έβλεπαν ο ένας τον άλλον: λυγίζοντας ίσια το δεξί χέρι μέχρι τον ώμο. Και ονόμασε αυτή τη χειρονομία τον χαιρετισμό του Τρίτου Κύματος. Τις επόμενες ημέρες οι μαθητές έδειχναν ο ένας στον άλλο αυτή τη χειρονομία.

Τετάρτη

Την Τετάρτη, ο Τζόουνς έβγαλε κάρτες μέλους σε όλους τους μαθητές. Κανείς δεν ήθελε να φύγει από την αίθουσα. Δεκατρείς μαθητές έφυγαν από άλλα μαθήματα για να λάβουν μέρος στο πείραμα. Ο καθηγητής έδωσε σε κάθε μαθητή κάρτα μέλους. Σε τρεις κάρτες έβαλε κόκκινους σταυρούς και είπε στους αποδέκτες ότι τους δίνεται μια ειδική αποστολή να αναφέρουν όσους δεν υπακούουν στους κανόνες της τάξης.

Ωστόσο, στην πραγματικότητα, συμμετείχαν περίπου 20 άτομα, χωρίς να το γνωρίζουν. Ένας από τους μαθητές, έχοντας μεγάλη σωματική διάπλαση και χαμηλή ικανότητα μάθησης, δήλωσε στον Τζόουνς, ότι θα είναι σωματοφύλακάς του, και θα τον συνοδεύει σε όλο το σχολείο.

Οι τρεις καλύτεροι μαθητές της τάξης, οι οποίοι δεν προσαρμόστηκαν στις νέες συνθήκες, ανέφεραν στους γονείς το πείραμα. Ως αποτέλεσμα, ο Τζόουνς δέχτηκε τηλεφώνημα από τον τοπικό ραβίνο, ο οποίος έμεινε ικανοποιημένος με την απάντηση, ότι η τάξη μελετά ένα γερμανικό τρόπο μάθησης. Ο ραβίνος υποσχέθηκε να το εξηγήσει σε όλους τους γονείς των μαθητών.

Ο Τζόουνς ήταν εξαιρετικά απογοητευμένος από την έλλειψη αντίστασης, ακόμη και από ενήλικες, και ο διευθυντής ήταν ενθουσιασμένος για το Τρίτο Κύμα. Μέχρι το τέλος της ημέρας πάνω από διακόσιοι μαθητές έγιναν δεκτοί στο κίνημα. Πολλοί πήραν τη συμμετοχή στο Τρίτο Κύμα, με πλήρη σοβαρότητα. Ζήτησαν από τους άλλους μαθητές αυστηρή συμμόρφωση με τους κανόνες και απείλησαν όσους δεν λαμβάνουν το πείραμα στα σοβαρά.

Πέμπτη

Μέχρι την Πέμπτη, ο αριθμός της τάξης αυξήθηκε σε ογδόντα άτομα. Ο Τζόουνς είπε ότι ένιωθε υπερήφανος. «Η περηφάνεια είναι κάτι περισσότερο από πανό και πυροτεχνήματα. Η περηφάνεια είναι δική σας και κανείς δεν μπορεί να σας την αποσπάσει. Να είστε υπερήφανοι – τότε θα ξέρετε ότι είστε οι καλύτεροι… Αυτό το συναίσθημα δεν μπορεί να καταστραφεί…»

Εξήγησε στους μαθητές ότι είναι μέρος του εθνικού προγράμματος για τη νεολαία, στόχος του οποίου είναι η πολιτική αλλαγή προς όφελος του λαού. «Ό, τι έχουμε κάνει μέχρι στιγμής, ήταν προετοιμασία για την παρούσα στιγμή. Σε όλη τη χώρα, προσλαμβάνονται εκπαιδευτικοί και εκπαιδεύουν ομάδες νέων μέσω της πειθαρχίας, την ομόνοιας, της περηφάνειας και της δράσης και μπορούμε να δείξουμε στο έθνος ότι η κοινωνία μπορεί να γίνει καλύτερη.

Αν μπορούμε να αλλάξουμε τη τάξη στο σχολείο, μπορούμε να αλλάξουμε την τάξη στα εργοστάσια, τα καταστήματα, τα πανεπιστήμια και σε όλα τα υπόλοιπα. Είστε μια επίλεκτη ομάδα νέων ανθρώπων που θα βοηθήσουν σε αυτό το έργο. Αν βγείτε μπροστά και δείξετε στους άλλους τι έχετε μάθει κατά τη διάρκεια των τελευταίων τεσσάρων ημερών, τότε θα αλλάξετε τη μοίρα του λαού μας.»

Ο Τζόουνς είπε σε τέσσερις φρουρούς για να φέρουν τρεις κοπέλες από το κοινό και να τις συνοδεύσουν στη βιβλιοθήκη, καθώς η πίστη τους στο Τρίτο Κύμα ήταν αμφίβολη. Τότε ανακοίνωσε ότι το μεσημέρι της Παρασκευής θα εμφανιζόταν στην τηλεόραση ο ηγέτης του κινήματος του Τρίτου Κύματος και υποψήφιος για την προεδρία της χώρας.

Παρασκευή

Την Παρασκευή, 200 μαθητές συνωστίζονται μέσα στην αίθουσα. Δεν υπήρχε ούτε ένα άδειο κάθισμα. Παντού κρέμασαν πανό του Τρίτου Κύματος. Ακριβώς στις δώδεκα ο Τζόουνς έκλεισε την πόρτα της τάξης. Στην αίθουσα μπήκαν και φίλοι του Τζόουνς που έπαιζαν το ρόλο των φωτογράφων και περιτριγύρισαν το ακροατήριο.

«Πριν παρακολουθήσουμε την εθνική συνέντευξη Τύπου, η οποία θα αρχίσει σε πέντε λεπτά, θέλω να αποδείξω στον Τύπο, ότι είμαστε έτοιμοι.» Με αυτά τα λόγια, ο καθηγητής έδωσε το χαιρετισμό του Τρίτου Κύματος. Σε απάντηση, αμέσως έκαναν τον ίδιο χαιρετισμό διακόσια χέρια.

Το σύνθημα «Δύναμη στην πειθαρχία, δύναμη στην κοινότητα» επαναλήφθηκε από όλους ομόφωνα. Το σύνθημα ειπώθηκε ξανά και ξανά. Κάθε φορά, η ανταπόκριση του μαθητών είχε μεγαλύτερη ένταση. Μετά από πέντε λεπτά ο Τζόουνς άνοιξε την τηλεόραση, αλλά δεν υπήρχε τίποτα.

Στη συνέχεια, γύρισε προς τους μαθητές του:

«Ακούστε προσεκτικά. Δεν υπάρχει κανένας ηγέτης! Δεν υπάρχει εθνικό κίνημα νεολαίας που ονομάζεται «Το Τρίτο Κύμα». Έχετε χειραγωγηθεί, ωθήσατε τη προσωπική σας φιλοδοξία, και βρεθήκατε μόνοι σας σε αυτή τη θέση, σε αυτή που βρίσκεστε τώρα.

Δεν είστε καλύτεροι ή χειρότεροι από τους Γερμανούς πολίτες που μελετήσαμε. Νομίζατε ότι σας έχουν επιλέξει, ότι είστε καλύτεροι από όσους δεν βρίσκονται σε αυτό το δωμάτιο. Πουλήσατε την ελευθερία σας για λόγους ευκολίας, για την πειθαρχία και την αριστεία. Αποφασίσατε να εγκαταλείψετε τις δικές τους πεποιθήσεις και να αποδεχθείτε τη βούληση της ομάδας και το μεγάλο ψέμα.

Μετά από αυτό, ο Τζόουνς έδειξε στους μαθητές μια ταινία για την Ναζιστική Γερμανία. Με την πειθαρχία, το κοινό ομαδικό πνεύμα, τις παρελάσεις και τον τρόπο που κατέληξε.

Αποτέλεσμα

Στη συνέχεια ο Τζόουνς κατέληξε: «Αν ήμασταν σε θέση να αναπαράγουμε πλήρως τη γερμανική νοοτροπία,  κανένας από εσάς δεν θα παραδεχτεί ότι μέχρι τέλους υποστήριζε το κίνημα του Τρίτου Κύματος. Όπως οι Γερμανοί πολίτες, θα είναι δύσκολο να παραδεχτείτε στον εαυτό σας ότι είχατε προχωρήσει τόσο πολύ.» Οι μαθητές διασκορπίστηκαν σε μια καταθλιπτική κατάσταση, και πολλοί δεν μπορούσαν να συγκρατήσουν τα δάκρυα τους.

πηγή : fanpage.gr