Fumara.gr

Ένα γράμμα στο βαφτιστήρι μου που μου λείπει αφάνταστα πολύ

Καμιά μας μέχρι να γίνει νονά δεν μπορούσε να φανταστεί πόσο ξεχωριστός είναι ο δεσμός που χτίζουμε με το βαφτιστήρι μας. Χωρίς καμία υπερβολή, είναι το παιδί μας και ας μην το γεννήσαμε. Τώρα που είμαστε μια ανάσα πριν από το Πάσχα, ο ρόλος μας αποκτά περισσότερο νόημα. Οι συνθήκες όμως είναι περίεργες αυτόν τον καιρό και η καραντίνα δεν επιτρέπει να είμαστε ουσιαστικά κοντά στα μικρά μας.

Είναι λογικό να μελαγχολούμε! Ας παραδειγματιστούμε όμως από το παρακάτω γράμμα και ας δείξουμε την αγάπη μας στα βαφτιστήρια μας με πιο παραδοσιακούς και ξεχασμένους τρόπους!

«Καλό μου παιδί,

Σ’αγαπώ και μου λείπεις αφάνταστα. Θυμάμαι πεντακάθαρα την ημέρα που γεννήθηκες καθώς και την ευτυχία που ένιωσα όταν σε κράτησα για πρώτη φορά στην αγκαλιά μου. Τότε δεν είχα ακόμα φανταστεί ότι θα γινόμουν η νονά σου-τι χαρά μου έδωσαν οι γονείς σου όταν μου το ζήτησαν!

Σε είδα να κάνεις τα πρώτα σου βήματα, να λες τις πρώτες σου λέξεις και ν’ ανακαλύπτεις τον κόσμο σχεδόν καθημερινά. Ήμουν εκεί να δεχτώ τις αγκαλιές, τα φιλιά, τα γέλια αλλά και τα νάζια σου!

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Είμαι δίπλα σου καθημερινά και ας μην μένουμε μαζί. Είμαι εκεί για να σε καθοδηγήσω, να ακούσω τις χαρές και τις λύπες σου, τα παράπονά σου και τα μυστικά σου. Είμαι ουσιαστικά δίπλα σου και ποτέ δεν θα γίνω η νονά που θυμάται τον ρόλο της μόνο το Πάσχα και τα Χριστούγεννα.

Δυστυχώς, η εποχή που διανύουμε είναι εξαιρετικά δύσκολη και σκοτεινή. Τα πράγματα έχουν έρθει έτσι ώστε δεν μπορώ να έρθω να σε δω και να σε χορτάσω όπως άλλοτε. Ξέρεις πολύ καλά όμως ότι κανένας ιός δεν μπορεί αγγίξει την αγάπη μου και την έγνοια μου για σένα.

Και καθώς πλησιάζει το Πάσχα, στενοχωριέμαι που δεν θα μπορέσουμε να κάνουμε όλα αυτά που συνηθίζουμε-την βόλτα στα μαγαζιά, τα δώρα και τα ατελείωτα παιχνίδια μας στην παιδική χαρά.

Το δικό μας ”έθιμο” θα πρέπει να περιμένει για λίγο καιρό! Σου υπόσχομαι όμως ότι δεν θα στερηθείς κανένα δώρο και καμία λαμπάδα. Ούτε φυσικά την αγάπη και την προσοχή μου.

Έχω να σε δω σχεδόν ένα μήνα και νιώθω ότι έχουν περάσει αιώνες. Μιλάμε συχνά στο τηλέφωνο κι όμως αυτό δεν είναι αρκετό για καμιά απ’τις δυο μας.

Μην στενοχωριέσαι όμως! Θα γιορτάσουμε μαζί μέσα από βίντεοκλήσεις και μόλις όλα αυτά τελειώσουν θα αφιερώσουμε ολόκληρες ημέρες η μία στην άλλη για να αναπληρώσουμε τον χαμένο χρόνο.

Ανυπομονώ να σε δω και να σε σφίξω στην αγκαλιά μου! Θέλω να ξέρεις ότι παρόλο που δεν είμαι δίπλα σου αυτόν τον καιρό εξαιτίας της καραντίνας  σ’ έχω μέσα στην καρδιά μου!

Σε αγαπώ πολύ,

Η νονά σου!

πηγή : mama365.gr

Ακολουθήστε μας στο GOOGLE NEWS και FACEBOOK