Άντρες 40 και κάτι… “Δεν θέλω να γεράσω μόνος..”
Αυτή την ατάκα την έχω ακούσει το τελευταίο διάστημα από τουλάχιστον 3 φίλους άντρες που κοντεύουν στα 40.
«Φοβάμαι να γεράσω μόνος».
Από τη μία μπορώ να το καταλάβω και από την άλλη το βρίσκω κάπως εγωιστικό!
Υπό κανονικές, τέλειες συνθήκες, ο άντρας στα 40 θα έπρεπε να έχει απόλυτη γνώση του εαυτού του, πολλές επιτυχίες και φυσικά εμπειρίες τόσο με γυναίκες όσο και με τα όσα του επιφύλαξε η ζωή.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Πρέπει να αισθάνεται πλήρης και έτοιμος να ζήσει μια «δεύτερη ζωή», αυτή που ξεδιπλώνεται μπροστά του. Γιατί κοπίασε αρκετά μέχρι να φτάσει στα 40 και όσον αφορά τη δουλειά του αλλά και την πάλη με τους δαίμονες στον εσωτερικό του κόσμο.
Πάντοτε μ’ αρέσει να ακούω τους ανθρώπους. Τους αφήνω να μου μιλάνε και να μου αποκαλύπτουν πράγματα που τους αφορούν. Τους θαυμάζω φυσικά και άλλες φορές αισθάνομαι λίγο περίεργα που ενώ βρίσκονται σε μια ώριμη ηλικία, δεν ξέρουν στα αλήθεια τι τους συμβαίνει.
Νιώθουν ότι βρίσκονται σε ένα επικίνδυνα κομβικό σημείο όπου θα χάσουν την αίγλη, την ομορφιά, τη δύναμη τους.
Λάθος! Βρίσκονται σε μία από τις καλύτερες φάσεις της ζωής τους. Είναι πανέτοιμοι να ζήσουν μια «δεύτερη» ζωή, να απολαύσουν όσα με κόπο κατάκτησαν και πέτυχαν και να ξεκινήσουν βεβαίως να εκτιμούν τα σημαντικότερα πράγματα που υπάρχουν στην καθημερινότητα τους.
Όπως πολύτιμους ανθρώπους, πολύτιμες στιγμές και να απαλλαχτούν από όσα τους «λεκιάζουν» τη ψυχή, το μέσα, την καθημερινότητα τους.
Το τελευταίο που άκουσα όπως έγραψα και πιο πάνω, ήταν ότι «Φοβάμαι να γεράσω μόνος». Καταρχήν χαίρομαι που σκέφτονται μακροπρόθεσμα, όμως είναι τόσο λάθος.
Καταλαβαίνω πως οι έρωτες σε αυτή την ηλικία περνάνε σε δεύτερη μοίρα αφού όσο μεγαλώνει κανείς τόσο περισσότερες απαιτήσεις έχει και δεύτερες και τρίτες σκέψεις.
Όμως, εάν πραγματικά θες έναν άνθρωπο δίπλα σου για να μην «γεράσεις» όπως λες μόνος, φρόντισε να του δίνεις την αμέριστη προσοχή, το σεβασμό και την αγάπη σου.
Έπαθες πολλά και έμαθες άλλα τόσα σε αυτή τη ζωή. Τη ζωή που απόλαυσες μέχρι σήμερα. Γιατί δηλαδή δεν δίνεις την ευκαιρία στον εαυτό σου να αγαπήσει και να αγαπηθεί από κάποιον όπως του αξίζει; Γιατί εσύ ο ίδιος προτρέχεις και του βάζεις ταμπέλες;
Καταλαβαίνω να σου είναι δύσκολο να ξανά εμπιστευτείς, να ξανά αφεθείς και δεν ξέρω και εγώ τι άλλο, δεν είναι καιρός όμως να αντιμετωπίσεις το όποιο παρελθόν σου για να δώσεις καινούρια ευκαιρία στον εαυτό σου πρώτα από όλα για να αγαπήσει και να πάρει πίσω στον ίδιο βαθμό ή και σε μεγαλύτερο την αγάπη;
Και τότε, δεν θα υπάρχει κανένας λόγος να φοβάσαι ότι θα γεράσεις μόνος, γιατί όπως πολύ καλά ξέρεις, ότι δίνεις παίρνεις σε αυτή τη ζωή.
Και μην καθυστερείς να ζήσεις όλα αυτά που επιθυμείς γιατί έχεις ακόμη μια ζωή μπροστά σου που σε περιμένει. Από δώ και πέρα, κάνε ότι είναι να κάνεις, σωστά και χωρίς να φοβάσαι. Ότι είχες να χάσεις, μάλλον το έχασες. Ασχολήσου με αυτά που σε περιμένουν και σε ενδιαφέρουν πραγματικά. Κι αν είμαι κι εγώ μέσα σε αυτά, εδώ είμαι για να σένα. Να σου θυμίζω πόσο ξεχωριστός είσαι και πόσο ωραία είναι η ζωή.
