Η Mary Johnson ήταν μια ανύπαντρη μητέρα και ο γιος της, Laramiun Byrd, ήταν το πιο σημαντικό πράγμα στη ζωή της. Αλλά κάτι συνέβη στις 12 Φεβρουαρίου του 1993, που άλλαξε τη ζωή της για πάντα.
Ο 20χρονος τότε Laramiun είχε πάει σε ένα πάρτι, κατά τη διάρκεια του οποίου τσακώθηκε άσχημα με τον 16χρονο Oshea Israel. Ο καυγάς τους πολύ σύντομα κλιμακώθηκε και ο Oshea έβγαλε ένα όπλο και πυροβόλησε θανάσιμα τον Laramiun.
Η Mary καταρρακώθηκε. Είχε χάσει το πιο σημαντικό πράγμα στη ζωή της και κατηγορούσε τους πάντες για αυτό. Αλλά περισσότερο από όλους κατηγορούσε τον ανήλικο δολοφόνο του παιδιού της. Η καρδιά της είχε γεμίσει με μίσος για τον Oshea.
Ο έφηβος Oshea Israel καταδικάστηκε σε 25 χρόνια στη φυλακή για τη δολοφονία του Laramiun. Για την Mary Johnson όμως η καταδίκη του δεν σήμαινε κάτι. Δεν την ανακούφισε και δεν την βοήθησε, όσο και αν προσπάθησε, να ξεπεράσει τον χαμό του παιδιού της και να προχωρήσει τη ζωή της.
Στη φυλακή ο Oshea Israel είχε συνειδητοποιήσει το λάθος του. Είχε μετανιώσει για την πράξη του και ήθελε να αφήσει πίσω του το μίσος, και να γίνει ένας καλύτερος άνθρωπος. Προσπάθησε να είναι τυπικός σε όλα, δούλεψε σκληρά, διάβασε βιβλία και ανοίχτηκε για το παρελθόν του.
Είχαν περάσει λίγα χρόνια όταν η Mary αποφάσισε να επισκεφτεί τη φυλακή για να γνωρίσει από κοντά τον δολοφόνο του γιου της.
Όταν έφτασε στην μεγάλη σιδερένια πύλη, φοβήθηκε και το μετάνιωσε. Αλλά δεν μπορούσε να γυρίσει πίσω.
Όταν ο Oshea ήρθε για να την συναντήσει στην αίθουσα συσκέψεων, σηκώθηκε και του έσφιξε το χέρι. Η Mary του είπε, «Δεν σε γνωρίζω αλλά ούτε και εσύ με ξέρεις. Ούτε ο γιος μου σε γνώριζε αλλά ούτε και εσύ γνώριζες τον γιο μου πριν συμβεί αυτό που έγινε. Για αυτό πρέπει να δημιουργήσουμε ένα ίδρυμα για να γνωρίσει ο ένας τον άλλον».
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Μίλησαν για δύο ώρες, κατά τη διάρκεια των οποίων, ο Oshea της ομολόγησε τι είχε κάνει. Η Mary μπόρεσε να δει ότι είχε ειλικρινά μετανιώσει για την πράξη του και για αυτό ήταν η πρώτη φορά που μπόρεσε να του πει ότι τον συγχωρεί πραγματικά. Όταν σηκώθηκε από την θέση της και τον αγκάλιασε, ένιωσε την οργή να φεύγει από το σώμα της. Από εκείνη την ημέρα σταμάτησε να κοιμάται και να ξυπνάει με την ψυχή της γεμάτη μίσος και άρνηση. Αυτά είχαν πλέον τελειώσει.
Μετά από 17 ολόκληρα χρόνια, ο Oshea βγήκε από τη φυλακή. Η οικογένειά του όμως τον είχε εγκαταλείψει και δεν είχε που να μείνει και για αυτό ζήτησε βοήθεια από την μητέρα του ανθρώπου που δολοφόνησε. Η Mary δεν του αρνήθηκε την βοήθεια της και προσπάθησε να του βρει ένα διαμέρισμα.
Η Mary μίλησε με τον ιδιοκτήτη του σπιτιού της. Το διαμέρισμα δίπλα στο δικό της ήταν διαθέσιμο. Χωρίς δεύτερη σκέψη, είπε ναι στην ιδέα!
Η Mary και ο Oshea έγιναν γείτονες. Για την ακρίβεια, τους χωρίζει μόνο ένας τοίχος στην κοινότητα Northside της Μινεάπολης. Εκείνη αποκαλεί τον Oshea «πνευματικό γιο της» και εκείνος αναφέρεται σε αυτήν ως η «δεύτερη μαμά μου».
Ο Oshea και η Mary μοιράστηκαν την εμπνευσμένη ιστορία τους, με την ελπίδα ότι έτσι θα βοηθήσουν τις οικογένειες θυμάτων και θυτών να νιώσουν καλύτερα. Για τον ίδιο σκοπό ίδρυσαν έναν οργανισμό που ονομάζεται «Από τον θάνατο στη ζωή».
Μοιραστείτε την εμπνευσμένη ιστορία της Mary Johnson και του Oshea Israel με τους φίλους σας.
ΠΗΓΗ: www.dinfo.gr
