Όσο τα χρόνια περνάνε, προχωράνε και οι εποχές. Η ψυχή μας και το μυαλό μας δεν προλαβάινουν να γαληνέψουν και έτσι αντιμετωπίζουμε προβλήματα που δε θυμόμαστε πότε αποκτήσαμε.
Κακά τα ψέματα, δε μας φτάνουν 15 μέρες καλοκαιρινές ως διακοπές και άλλες 15 μέρες το χρόνο από αργίες και γιορτές.
Το 11-1 (σε μήνες) δεν είναι το «σκορ» που μας βολεύει… Ευτυχώς, υπάρχουν κάποια βιβλία που μπορούν να μας προσφέρουν αυτό ακριβώς που χρειαζόμαστε. Όχι λύση, αλλά μονοπάτι για λύση.
1.Χόρχε Μπουκάϊ, Να σου πω μια ιστορία.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Απίστευτος συγγραφέας. Το ταλέντο του έγκειται στο οτι έχει παιδική γραφή. Σε γυρίζει πίσω στα παραμύθια και στην αξία του να έχεις παππού και γιαγιά. Για να μάθεις να ζεις, πρέπει να γίνεις παιδί, όπως επίσης και για να μάθεις να ευτυχείς. Το ίδιο δεν είναι άλλωστε;! Πράγματα που πάντα σε ταλαιπωρούν, διλήμματα που εντείνονται όσο μεγαλώνεις, δίνονται μπροστά σου μέσα από υπέροχες πλοκές οι οποίες είναι σύντομες και σε αφήνουν να σκεφτείς πριν καν σε κουράσουν.
2.Πάολο Κοέλιο, Το ημερολόγιο του πολεμιστή του φωτός.
Θα λέγαμε ότι είναι το λιγότερο φημισμένο έργο του Πάολο Κοέλιο, ίσως γιατί έχει περισσότερο συμβουλευτικό χαρακτήρα παρά λογοτεχνικό. Είναι το βιβλίο που στις λίγες σχετικά σελίδες του, σε βάζει να σκεφτείς τη βασική αιτία της μοναξιάς. Ποιά είναι αυτή; Η αποτυχία ή η ατυχία σου να βρεις ανθρώπους που να σου ταιριάζουν. Μέσα στο βιβλίο, υπάρχουν «κανόνες» αλλά και τρόποι να βρεις εκείνους τους ανθρώπους που στο μόνο που θα σε εκθέτουν, θα είναι το φως.
3.Ρόμπερτ Ντε Μπόρ, Ο βάτραχος στο ντιβάνι.
Μαθήματα που συνοδεύονται με γέλιο! Η κατάσταση του βατράχου, δεν είναι διόλου καλή, ωστόσο ο τρόπος που είναι γραμμένο το βιβλίο, δεν σε κάνει να το έχεις και βάρος! Η κατάστασή του έχει γίνει σχεδόν απελπιστική. Οι υπόλοιποι φίλοι του, (τυφλοπόντικας κτλ) προσπαθούν να τον βοηθήσουν ώστε να μην πάθει καμιά ζημιά. Τελικά, σταθμός λύση για του βάτραχου είναι ο ψυχοθεραπευτής. Ξαφνικά ο βάτραχος αρχίζει να δείχνει τι νιώθει πραγματικά και ποιές είναι οι επιθυμίες του. Η ζωή του τελικά αλλάζει κατά πολύ. Οι διάλογοι και το γέλιο που βγάζει το βιβλίο, σου δείχνουν με τον καλύτερο τρόπο πως ό,τι και αν έχεις…δεν είναι και τίποτε. Λύνεται!
4.Ίρβιν Γιάλομ, Στον κήπο του Επίκουρου.
Αν κάνουμε λόγο για βιβλία που μπορούν να μας βοηθήσουν για να κάνουμε τις σωστές σκέψεις για την ψυχολογία μας, δεν μπορούμε να αποφύγουμε τον Γιάλομ. Στον κήπο του Επίκουρου…συζητάμε τον πρώτο και μεγαλύτερο φόβο που είχε και έχει ο άνθρωπος. Το φόβο του θανάτου. Πίσω από κάθε άγχος, ακόμη και καθημερινό, κρύβεται η «εκφοβιστική σιγουριά» ότι κάποτε θα πεθάνουμε. Η αγάπη για ζωή, συνδέεται με έναν άλλον θάνατο που αυτή τη φορά επιθυμούμε. Το θάνατο του φόβου. Εκείνος, έρχεται ίσως και ομοιοπαθητικά…Κάποιες εμπειρίες που τον φέρνουν κοντά μας, τελικά, είναι και αυτές που τον διώχνουν.
5.Μπάρμπαρα Μπέργκερ, Πάρε στα χέρια σου τον έλεγχο της ζωής σου.
Η δύναμη είναι εκείνη που κινεί τα πάντα. Ενέργεια παράγουμε και καταναλώνουμε γι’ αυτό και στο τέλος, είμαστε ενέργεια. Αυτό που θέλει να μας πει η Μπάρμπαρα Μπέργκερ, είναι οτι οι σκέψεις και οι λέξεις είναι οι κινητήρες κάθε ενέργειας. Η διαμόρφωση της ζωής μας, ελέγχεται από έναν «διακόπτη» που δεν κάνει τίποτε άλλο από το να καθορίζει το αν θα σκεφτόμαστε δυνατά και ευχάριστα πράγματα, ή αν προτιμάμε μουντά χρώματα…Βέβαια, χρειάζεται να κάνουμε έναν τύπο εθισμού φίλο μας! Η συνήθειά μας, να γίνει η ευχάριστη και ήρεμη σκέψη.
6.Μιχάι Τσικζεντμιχάι, Η Ευτυχία της ροής.
Αρχικά, διαβάζοντας το βιβλίο, το μόνο που δε σου αφήνει τη δυσπιστία να ξεφύγει από τα επιτρεπτά όρια, είναι το γεγονός ότι ο άνθρωπος είναι ένας πολύ σοβαρός επιστήμονας. Αυτό που σε δυσπιστεί, είναι ο απλός τρόπος που προτείνει για να νιώθεις καλά τις περισσότερες ώρες της μέρας. Μα καλά, τόσο απλό είναι; Το οτι δεν το κάνουν όλοι, δε σημαίνει οτι δεν είναι απλό. Διάλεξε τις καλύτερες συνήθειες που έχεις. Προσπάθησε να ασχολείσαι όσο περισσότερο γίνεται με πράγματα που όταν τα κάνεις, αφαιρείσαι! Γενικά, κάνε ό,τι αναγκάζει το χρόνο να έχει «ειδική μεταχείριση» με σένα…
7.Τζούλι Νόρεμ, Η θετική δύναμη της αρνητικής σκέψης.
Και μόνο που είδες τον τίτλο, είπες «έχει κάνει λάθος». Η επιτυχημένη ψυχολόγος, επέλεξε να μοιραστεί μαζί μας τις επαγγελματικές της εμπειρίες αλλά και μια μέθοδο που ισχυρίζεται πως πετυχαίνει. Αμυντική απαισιοδοξία. Έτσι ονομάζει αυτό που λέμε μεταξύ μας ως «πείσμα». Με τη διαφορά, οτι χρειάζεσαι να ακούσεις ένα «δεν μπορείς να το πετύχεις αυτό», να στο λέει κάποιος, και ειδικά, ο εαυτός σου. Αφού το άγχος δεν μπορείς να το εξαφανίσεις, το κοιμίζεις…Εκεί λοιπόν που το κοιμίζεις, αποδεικνύεις στον εαυτό σου τα πόσα πράγματα μπορείς να κάνεις. Με άλλα λόγια, φτάσε όπου…δεν μπορείς!
ΠΗΓΗ: www.diaforetiko.gr
