Αν με τρόπο μαγικό βρισκόμουν στην Σκωτία για μια ολόκληρη ημέρα, απ’ το πρωί ως το άλλο πρωί, να τι θα ήθελα να κάνω:
Ξημερώνει, και ανοίγω τα μάτια μου στην Γλασκώβη
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Το πρώτο πράγμα που θα έκανα θα ήταν να ανέβω στον Πύργο της Γλασκώβης
Μια ώρα αργότερα, θα βρισκόμουν -πετώντας μαγικά- στο Old Man of Hoy, τον ψηλό παραθαλάσσιο βράχο που βρίσκεται στο νησί Hoy…
…και μοιάζει με περήφανο, πανύψηλο γέρο
Πετώντας θα έβλεπα τις υπέροχες ακτογραμμές της Σκωτίας
Θα καθόμουν στην άκρη του γκρεμού στο Duncansby Head
Kαι κατά το μεσημεράκι θα έπιανε βροχή καθώς θα έφτανα στο κάστρο της λίμνης.
Ο καιρός θα καθάριζε και θα πετούσα πάνω απ’ το Maes Howe, τον περίφημο νεολιθικό τύμβο που βρίσκεται στο νησί Μέινλαντ (οι Αιγύπτιοι είχαν τις πυραμίδες, οι Σκωτσέζοι αυτόν). Θα κατέβαινα και θα έβρισκα τρόπο να εισχωρήσω μέσα…
Ο ήλιος λάμπει: Ώρα για την επίσκεψη που λαχταρώ πιο πολύ, στο ακατοίκητο νησί Staffa. Εκεί υπάρχει το περίφημο σπήλαιο Fingal
Το σπήλαιο Fingal έχει 72 πόδια ύψος και 270 μέτρα βάθος. Αυτό που κάνει το σπήλαιο τόσο εκπληκτικό είναι οι εξαγωνικές κολώνες από βασάλτη, τακτοποιημένες με τέτοιο τρόπο που συνθέτουν τους εσωτερικούς τοίχους της σπηλιάς.
Πετώντας προς Εδιμβούργο, θα έκανα μια στάση στο Skara Brae. Το Skara Brae είναι το καλύτερα διατηρημένο προϊστορικό χωριό της Β. Ευρώπης. Παλιότερο απ’ το Stonehenge και τις πυραμίδες της Γκίζας, αυτό το νεολιθικό χωριό έχει άθικτα ακόμη και τα πέτρινα έπιπλα της εποχής…
Μετά θα περνούσα απ’ τη Λίμνη του Λοχ Νες, για να πω ένα γεια στο τέρας…
…και θα πήγαινα και μια βόλτα στην Glencoe, την κοιλάδα ηφαιστιακών καταβολών που βρίσκεται στα Highlands
Νωρίς το απόγευμα θα κατέφτανα στο Εδιμβούργο, και θα κατέβαινα για περίπατο στο Κάστρο που δεσπόζει στην πόλη.
Στους κήπους της πόλης (και συγκεκριμένα στους Princes Street Gardens) θα έκανα μια ήσυχη βόλτα, με μοναδικό σκοπό να τρυπώσω σ’ αυτό το παραμυθένιο σπιτάκι.
Και μιας και θα ήμουν στο Εδιμβούργο, θα περνούσα κι απ’ τον Βασιλικό Βοτανικό Κήπο, για να ξαπλώσω μέσα στα γιγάντια νούφαρα.
Απογευματάκι και αφήνω πίσω μου, προσωρινά, το Εδιμβούργο…
…και προσγειώνομαι στις ξακουστές Callanish Stones. Δημιουργήθηκαν γύρω στο 2.900 προ Χριστού. Οι 13 κύριες πέτρες φτιάχνουν μια μεγάλη κατασκευή με διάμετρο 13 μέτρα. Είναι άγνωστο σε τι χρησίμευε…
Έχει αρχίσει να νυχτώνει, και αφήνω την πανέμορφη εξοχή
Βόλτα στην νυχτερινή Γλασκώβη, με το φωτισμένο Πανεπιστήμιο της…
…και την υπέροχη πλατεία Royal Exchange
Kαι για νυχτερινή διασκέδαση, μια συναυλία στο μεγάλο Clyde Autitorium, που λόγω του σχήματός του οι Σκωτσέζοι το λένε χαϊδευτικά ‘Αρμαντίλλο’.
Mετά τη συναυλία, συνειδητοποιώ ότι δεν έφαγα τίποτα όλη μέρα, και πετάγομαι ξανά στο Εδιμβούργο για βασιλικό δείπνο, σε ένα μεγάλο γιωτ. Το Royal Yacht Britannia ήταν το πλωτό σπίτι της Βασιλικής Οικογένειας που ζούσε εκεί όταν πήγαινε διακοπές στο εξωτερικό. Το χρησιμοποιούσαν απ’ το 1953 μέχρι και το 1997. Τώρα είναι μόνιμα αραγμένο στο Ocean Terminal του Εδιμβούργου. Μετά το φαγητό, κάνω βόλτες εκεί μέσα, για ώρες.
Και κάποτε, όταν ξημερώνει και πάλι, κλείνω τα μάτια μου, στο Εδιμβούργο…
ΠΗΓΗ: www.diaforetiko.gr
