Μπορεί ένα βιβλίο γραμμένο πριν από 73 ολόκληρα χρόνια να κρύβει την λύση του μυστηρίου της Αμφίπολης;
Το βιβλίο “The lion monument of Amphipolis”, που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις του φημισμένου πανεπιστημίου Χάρβαρντ τον Νοέμβριο του 1941, ήταν αφιερωμένο στον Λέοντα της Αμφίπολης, το εμβληματικό γλυπτό που βρέθηκε στην περιοχή, και περιγράφει τη σημασία του και το ιστορικό υπόβαθρο πίσω από την κατασκευή του.
Σύμφωνα με τη μελέτη του Χάρβαρντ, η Αμφίπολη ήταν πιθανότατα το σημείο όπου ετάφη οΛαομέδων, στρατηγός και στενός φίλος του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
Δεδομένου ότι η επικρατούσα άποψη αυτή τη στιγμή είναι ότι στον μεγαλοπρεπή τύμβο της Αμφίπολης είναι θαμμένο κάποιο πρόσωπο που σχετίζεται με τον Μέγα Αλέξανδρο, δηλαδή κάποιος συγγενής ή στρατηγός του, η θεωρία αυτή μοιάζει να έχει βάση.
Ποιος ήταν λοιπόν ο Λαομέδων; Όχι βέβαια ο πιο γνωστός Λαομέδων, ένας από τους βασιλείς της Τροίας που, σύμφωνα με το μύθο, σκοτώθηκε από τα βέλη του Ηρακλή όταν αθέτησε την υπόσχεσή του προς αυτόν. Πρόκειται για τον Λαομέδοντα τον Μυτιληναίο, ο οποίος χάρη στη γνώση του της περσικής γλώσσας ήταν διερμηνέας και επιστάτης των αιχμαλώτων κατά την εκστρατεία του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
Σύμφωνα με τον ιστορικό Διογένη τον Λαέρτιο, ο Λαομέδων είχε εξοριστεί από τον Φίλιππο Β΄, πατέρα του Μεγάλου Αλεξάνδρου, αλλά επανέκαμψε όταν ο ενθρονίστηκε στο Βασίλειο της Μακεδονίας ο Μέγας Αλέξανδρος, όπου και τον υπηρέτησε στις εκστρατείες του. Μετά το θάνατο του μεγάλου στρατηλάτη, ο Λαομέδων ανέλαβε τη σατραπεία της Συρίας, όμως ένα χρόνο αργότερα εκδιώχθηκε από τον Νικάνορα και κατέφυγε στην Καρία, όπου ο Αλκέτας του Ορόντου, σύμφωνα με τη μαρτυρία του ιστορικού Ιουστίνου, του παραχώρησε την Αμφίπολη – εξ ου και η σχέση του Λαομέδοντα με την περιοχή, που θα μπορούσε να αποτελέσει ένδειξη για τη λύση του μυστηρίου…
Wikipedia: Ο Λαομέδων από τη Μυτιλήνη, ήταν διερμηνέας και επιστάτης των αιχμαλώτων κατά την εκστρατεία του Μεγάλου Αλεξάνδρου.[1] Είχε εξοριστεί από τον Φίλιππο Β΄, αλλά επανέκαμψε όταν ο ενθρονίστηκε στο Βασίλειο της Μακεδονίας ο Μέγας Αλέξανδρος, όπου και τον υπηρέτησε στις εκστρατείες του.[1] Κατά τη διανομή των σατραπειών, μετά τον θάνατο του Αλεξάνδρου, του δόθηκε η Συρία, που επικυρώθηκε το 321 π.Χ. κατά τη διανομή του Τριπαραδείσου.[2] Το επόμενο έτος τον έδιωξε ο Νικάνωρ και τότε κατέφυγε στην Καρία κοντά στον Αλκέτα (του Ορόντου)[3] που του παραχώρησε την Αμφίπολη.
ΠΗΓΗ: www.diaforetiko.gr