«Το παιδί μου κάνει εμετό από το μεσημέρι. Δεν κοιμήθηκε όλη τη νύχτα. Έχει 38 πυρετό κι ας του έδωσα αντιπυρετικό. Τι να κάνω;».
Όχι, δεν ζητώ συμβουλές. Αναφέρομαι σε μία ανάρτηση που διάβασα σε ένα μαμαδογκρούπ στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Υπάρχουν δεκάδες, για να μην πω εκατοντάδες άλλες παρόμοιες αναρτήσεις. Είναι κάτι που συμβαίνει συχνά. Γονείς αποζητούν απελπισμένα τις συμβουλές άλλων έμπειρων γονέων ή δημοσιεύουν βίντεο για να δείξουν τα εξανθήματα που έχουν εξαπλωθεί στο σώμα του παιδιού τους, το βαθύ τους βήχα ή την ακανόνιστη αναπνοή τους.
Έχω 4 παιδιά και έχω να σου πω πέντε πράγματα με αγάπη σαν μαμά προς μαμά. Αν σκέφτεσαι να ζητήσεις συμβουλές μέσω internet για κάποιο θέμα υγείας που αφορά το παιδί σου θα σε συμβούλευα να μην το κάνεις. Αντί να εμπιστευτείς χιλιάδες ξένους για κάτι τόσο σημαντικό, κάνε κάτι άλλο πολύ πιο απλό, εύκολο και αξιόπιστο. Απλά πάρε τηλέφωνο τον/την παιδίατρο.
Το να τρέχω στα επείγοντα του Παίδων ή στο ιατρείο του γιατρού μας δεν είναι το καλύτερό μου. Το να περιμένω ώρες ολόκληρες στην αναμονή αγκαλιά με το άρρωστο παιδί μου μαζί με άλλους γονείς με τα άρρωστα παιδιά τους δεν είναι και το πιο ιδανικό.
Όταν ένα παιδί αρρωσταίνει δεν υποφέρει μόνο το ίδιο αλλά και ο γονέας και όλη η οικογένεια. Φοβάσαι μήπως κολλήσετε όλοι και τρέχεις να απολυμάνεις κάθε επιφάνεια για να προλάβεις τα χειρότερα. Αγκαλιάζεις το παιδί σου και δεν σε νοιάζει αν κολλήσεις και εσύ. Παρακαλάς να γίνει γρήγορα καλά για να μην ταλαιπωρείται και να μπορέσεις να γυρίσεις και πάλι στη δουλειά σου. Φάρμακα, παραφάρμακα, κομπρέσες, θερμόμετρα, αντιπυρετικά. Αν είσαι μόνη μαμά ποιος θα τρέξει να τα αγοράσει όλα αυτά;
Όταν βαριέσαι να πας στον παιδίατρο ή στο Παίδων απευθύνεσαι στο internet και ψάχνεις όλα τα μαμαδογκρούπ ελπίζοντας να ανακαλύψεις τι έχει το παιδί σου και να γλιτώσεις την αναμονή και τα περαιτέρω έξοδα. Ακόμα και αν τα άτομα στα οποία απευθυνθείς είναι ιατροί ή νοσηλευτές δεν είναι εκεί για να εξετάσουν το παιδί σου, να κάνουν μία σωστή και ακριβή διάγνωση και να σου πουν τι πρέπει να κάνεις για να γίνει καλά το παιδί σου.
Έχω τέσσερα παιδιά και θεωρώ τον εαυτό μου μία αρκετά έμπειρη μαμά. Αφρίζω κάθε φορά που βλέπω να ανεβάζουν φωτογραφίες του εμετού των παιδιού τους και σε τί συχνότητα κάνει διάρροια ψάχνοντας απαντήσεις.
Μπορεί να είναι κάτι απλό, μία ίωση ή μία γαστρεντερίτιδα. Η εποχή τους είναι εξάλλου. Σιροπάκι, θερμόμετρο, κρεβάτι, τηλεόραση για να μην γκρινιάζει και μπόλικες σούπες. Τι γίνεται όμως αν δεν είναι κάτι τόσο απλό; Τι συμβαίνει αν το παιδί έχει κάτι πιο σοβαρό; Τι θα συμβεί αν η ασταθής αναπνοή του παιδιού είναι σημάδι πνευμονίας; Τι θα συμβεί εάν ο λήθαργος ή η δίψα που νιώθει είναι συμπτώματα διαβήτη τύπου 1; Τι θα συμβεί αν τα παράξενα εξανθήματα ή ο εμετός είναι στρεπτόκοκκος και χρειάζεται αντιβίωση; Τι θα συμβεί αν ο υψηλός πυρετός του είναι αρχή της γρίπης που θερίζει κάθε χειμώνα;
Δεν θέλω να σας τρομάξω. Θέλω όμως να σας προειδοποιήσω. Ο μοναδικός αρμόδιος για να κάνει διάγνωση και θεραπεία είναι ο πραγματικός γιατρός και όχι οι γονείς πίσω από μία οθόνη που δεν γνωρίζουν και πολλά από ιατρική. Δεν τους γνωρίζεις και πιθανότατα να μην τους γνωρίσεις ποτέ. Αντίθετα ο παιδίατρος είναι δικός σου άνθρωπος, έχει και ένα πτυχίο κορνιζαρισμένο και μπορεί να γράψει συνταγές.
Κάθε φορά που διαβάζω τις απαντήσεις που δίνουν σε έναν απελπισμένο γονέα ενός αρρώστου παιδιού αναρωτιέμαι αν βρίσκομαι σε κάποιο άλλο σύμπαν. Πολλές από τις συμβουλές που λαμβάνει ένας γονέας είναι εντελώς γελοίες και προσεύχομαι η μαμά ή ο μπαμπάς που τις διαβάζουν να είναι αρκετά έξυπνοι και να μη δώσουν σημασία.
Ένα παιδί με εξανθήματα δεν θα γίνει καλά αν το βάλεις στη γεμάτη με πάγο μπανιέρα όπως είπε μια γιαγιά τριών εγγονιών, η οποία το έκανε και στα παιδιά της και έγιναν καλά. Ένα παιδί με 39 πυρετό δεν θα γίνει καλά μόνο και μόνο επειδή του έδωσες εκείνο το πράσινο βοτάνι που είχε δώσει και εκείνη. Ένα παιδί που κάνει εμετό και πονάει το στομάχι του δεν θα γίνει καλά επειδή το ξεμάτιασες, του έφερες παπά να το ευλογήσει, του έδωσες γαϊδουρόγαλα ή το έλουσες με το μητρικό γάλα μιας άλλης θηλάζουσας μαμάς.
Είμαι υπέρ της υγιεινής διατροφής και της άσκησης και κατά των πολλών φαρμάκων και των αντιβιοτικών. Σε κάποιες περιπτώσεις όμως είναι απαραίτητα. Πρέπει να γνωρίζουμε την πάθηση, να τη διαγνώσουμε σωστά και να την καταπολεμήσουμε.
Δεν υπονοώ ότι σε κάθε σπυράκι, σε κάθε βηχαλάκι και σε κάθε διάρροια πρέπει να τρέχουμε κατευθείαν στον παιδίατρο. Φυσικά και όχι. Όταν όμως το παιδί έχει υψηλό πυρετό, ατονία, λήθαργο, γεμίζει με περίεργα εξανθήματα ή δεν μπορεί καν να περπατήσει, το πάμε κατευθείαν στο γιατρό. Μη χάνετε χρόνο τραβώντας φωτογραφίες ή βίντεο και πληκτρολογείτε λεπτομερείς λεζάντες για να τις δημοσιεύσετε στα αγαπημένα σας μαμαδογκρούπ.
Ξοδέψτε την ενέργειά σας φροντίζοντας το παιδί σας. Να είστε υπεύθυνοι ενήλικες και να πηγαίνετε τα παιδιά σας στο γιατρό όταν χρειάζεται. Αργότερα θα έχετε αρκετό χρόνο για να πείτε ό, τι θέλετε στις διάφορες μαμαδομάδες. Ας γίνει το παιδί καλά πρώτα και όλα τα άλλα γίνονται.
Πηγή: scarymommy.com – singleparent.gr