Μια ομάδα με διαφορετικούς ανθρώπους, με διαφορετικές ειδικότητες και από διαφορετικά μέρη του πλανήτη, συναντήθηκαν σε ένα Δαλματικό νησί κοντά στο Ντουμπρόβνικ, σε μία προσπάθεια να αναστηλώσουν μία πέτρινη κατοικία που χρονολογείται από τον 15ο αιώνα και να την μετατρέψουν ένα άνετο, λειτουργικό και μοντέρνο μέρος για ήσυχες διακοπές, που θα βρίσκεται σε απόλυτη αρμονία με το περιβάλλον του.
Η αγάπη του Περουβιανού ιδιοκτήτη που ζει στο Κέιπ Τάουν για το συγκεκριμένο νησί, στο οποίο έκανε διακοπές τα τελευταία οκτώ χρόνια και η επιθυμία του να αποκτήσει ένα δικό του σπίτι, τον οδήγησαν στην αγορά ενός κατεστραμμένου πέτρινου κτίσματος, με καταπληκτική θέα στις Δαλματικές ακτές και την Αδριατική.
Ο ιδιοκτήτης ζήτησε την βοήθεια του συντοπίτη του αρχιτέκτονα Antonio Zaninovic, που έχει καταγωγή από την Κροατία και του βραβευμένου Νεοϋορκέζικο Rees Roberts + Partners LLP, με το οποίο είχε συνεργαστεί και για τη διακόσμηση του σπιτιού του, στο Κέιπ Τάουν.
Δεν μπορεί να προσδιοριστεί με βεβαιότητα ποιος ήταν ο αρχικός σκοπός κατασκευής αυτού του σπιτιού, αλλά με δεδομένο ότι είναι κοντά στην παλιά εκκλησία, είναι πιθανό ότι είναι ένα μέρος ενός παλιού μοναστηριού.
Ο κύριος στόχος της ανακαίνισης ήταν να μείνει όσο το δυνατόν πιο πιστή στην αρχική εξωτερική εμφάνιση των κτιρίων με ελάχιστες παρεμβάσεις στην πρόσοψη, ενώ παράλληλα έγινε προσπάθεια να δημιουργηθεί ένα πιο ευέλικτο, λειτουργικό και ανοικτό εσωτερικό σχέδιο.
Στο κεντρικό κτίριο βρίσκεται η κουζίνα, η τραπεζαρία και το σαλόνι που εκτείνονται σε 107 τετραγωνικά μέτρα και έχουν θέα στην πλούσια βλάστηση του κήπου και στην αυλή.
Οι δύο κρεβατοκάμαρες των 56 και 40 τετραγωνικών μέτρων, με ιδιωτικό μπάνιο και dressing room, βρίσκονται στην αυλή. Η μία δημιουργήθηκε από τη μετατροπή μιας παλιάς δεξαμενής νερού, και η άλλη έχει ανεγερθεί στο ίδιο στυλ.
Παρά το γεγονός ότι η ιδιοκτησία απέχει από τη θάλασσα μόλις 150 μέτρα, το βλέμμα αιχμαλωτίζεται από μια μοναδική πισίνα που βρίσκεται μέσα σε παλιό ερειπωμένο κτίσμα που βρέθηκε κατά τη διάρκεια της απομάκρυνσης των μπαζών, ενώ οι πέτρες της πισίνας προέρχονται από την Ρωμαϊκή περίοδο.
Ο designer Lucien Rees Roberts και ο αρχιτέκτων τοπίου David Kelly οδηγούν την κίνηση μέσα από τα πλακόστρωτα μονοπάτια του κήπου, όπου είναι μελετημένα και προσεκτικά τοποθετημένα τα διάφορα φυτά της τοπικής χλωρίδας, όπως αγαύη, δεντρολίβανο, λεβάντα, βασιλικός, δυόσμος, μαϊντανός και πολλά είδη λουλουδιών, συμπεριλαμβανομένων ίριδες, τριαντάφυλλα, γιασεμί και μπουκαμβίλιες, αλλά και ελιές, πορτοκαλιές και λεμονιές.