Με το που γεννήθηκε ο γιος μου υποσχέθηκα πως θα τον κουβαλάω πάντα μαζί μου.
Υποσχέθηκα πως θα τον κουβαλάω όποτε χρειάζεται να τον κάνω μπάνιο να τον ταΐζω.Ο γιος μου λάτρευε να τον κουβαλάω. Και ποιος δεν θα λάτρευε να τον κουβαλάνε;
Θέλω να κάνω ότι καλύτερο για τον γιο μου για να νιώθει άνετα και θέλω αυτό να κρατήσει όσο περισσότερο γίνεται. Όμως σιγά σιγά φτάνουμε στο τέλος. Έχει αρχίσει να μεγαλώνει και να παίρνει αρκετό βάρος. Πλέον δεν θα με χρειάζεται όπως πριν. Δεν θα χρειάζεται να τον κουβαλάω και να τον κρατάω πάνω στο στήθος μου.
Ακόμη κουρνιάζει στα γόνατά μου και έρχεται και ακουμπάει στον ώμο μου και μου δίνει φιλιά. Όμως είναι φορές που πάω να τον σηκώσω και νιώθω την μέση μου να με τραβάει από τον πόνο.Άλλες φορές όταν τρέχει πάνω μου κοντεύει να με ρίξει κάτω με την δύναμη που έχει αποκτήσει.
Το παιδί μου μεγαλώνει και εγώ δεν συνειδητοποιώ πως δεν είναι το μωρό μου πια. Είναι το μεγάλο μου παιδί. Μεγαλώνει συνεχώς μέρα με την μέρα.
Για πόσες φορές θα μπορώ να τον κουβαλάω ακόμη και για πόσες φορές θα με χρειάζεται;
Δεν ξέρω την απάντηση σε αυτές τις ερωτήσεις αλλά θα προσπαθήσω να το κάνω να κρατήσει οσο περισσότερο γίνεται.Όταν θα μεγαλώσει αρκετά και δεν θα μπορώ να τον κουβαλήσω θα τον πειράζω οπως συνήθως και θα του λέω πως τώρα είναι η σειρά του να με κουβαλήσει!
Τώρα πλέον περπατάει και εγώ είμαι δίπλα του και θα του κρατάω το χέρι του.
Το ξέρω πως είναι δική μου δουλειά σαν μαμά να τον βοηθήσω να περπατάει μόνος του αλλά τώρα το μόνο που θέλω είναι να τον κρατάω στην αγκαλιά μου και να τον κουβαλάω μαζί μου για λίγο ακόμη…
Πηγή : babyradio