Ο χρόνος που περάσατε στο μαιευτήριο μετά τον τοκετό προκαλεί ένα είδος θολούρας, όταν ανακαλείτε εκείνες τις στιγμές στη μνήμη σας. Ίσως σκοπίμως να ξεχνάμε κάποια από τα πιο δύσκολα μέρη εκείνης της περιόδου. Πρόκειται για μια ευάλωτη περίοδο, όπου βασιζόμαστε στις νοσηλεύτριες για πράγματα που οι περισσότερες από εμάς δεν βασίστηκαν ποτέ σε κανέναν άλλον άνθρωπο.
Πόσες από εσάς έχουν δεχθεί βοήθεια στο μπάνιο από μια νοσοκόμα που περίμενε υπομονετικά να ξεπεράσετε κάθε φόβο και πόνο σας; Πόσες από εσάς έχουν μάθει πώς να χρησιμοποιούν τις τεράστιες σερβιέτες από μια νοσοκόμα με έντονη αίσθηση του χιούμορ; Πόσες από εσάς ήσασταν μάρτυρες των νοσηλευτριών να καθαρίζουν το μπάνιο μετά την επίσκεψή σας, σε στιγμές που το μόνο που θέλατε είναι να πηδήξετε από το παράθυρο από τη ντροπή σας; Μια μητέρα που έχει περάσει από αυτό το στάδιο, μάς υπενθύμισε πόσο καταπληκτικές είναι οι νοσηλεύτριες στα μαιευτήρια, δημοσιεύοντας μια φωτογραφία που αποτυπώνει τον πολύτιμο δεσμό ανάμεσα στις νέες μανούλες και τις νοσοκόμες που τις φροντίζουν μετά τον τοκετό.
«Δεν θα ξεχάσω ποτέ τα πρόσωπα των κοριτσιών που με ακολούθησαν στο μπάνιο μετά τη γέννηση του μωρού μου. Τη στιγμή εκείνη που ήμουν τόσο ευάλωτη, τόσο κουρασμένη, φοβισμένη, τρελή», γράφει η μαμά-blogger Jill Krause. «Μαζί με την πρησμένη κοιλιά μου εξαφανίστηκε και η σεμνότητά μου. Με αντιμετώπισαν με καλοσύνη και αξιοπρέπεια. Για μένα αυτές ήταν στιγμές πραγματικής ενδυνάμωσης και επιβεβαίωσης ότι έχω δίπλα μου ανθρώπους να με βοηθήσουν στο νέο ρόλο μου».
Αυτή η φωτογραφία απεικονίζει τη νοσηλεύτρια Dawn Moravec από το νοσοκομείο Clark Memorial Hospital στις Ηνωμένες Πολιτείες, να παρέχει φροντίδα σε μια ασθενή μετά τον τοκετό. Σίγουρα, πολλές μαμάδες βλέποντάς τη φέρνουν στο μυαλό τους εκείνες τις στιγμές: «Ευχαρίστησα αυτές τις γυναίκες; Δεν θυμάμαι. Ήμουν τόσο κουρασμένη!». Η φωτογράφος Katie Lacer που έχει μεγάλη εμπειρία στις φωτογραφίσεις τοκετών και είναι μαμά τριών παιδιών, όταν είδε τη συγκινητική στιγμή δεν μπόρεσε να μην την απαθανατίσει.
«Απλά ήμουν στο σωστό μέρος τη σωστή στιγμή. Κοίταξα, την είδα να κάθεται εκεί, με τη νοσοκόμα μπροστά της να τη βοηθάει. Μόλις επέστρεψα στο σπίτι, συνειδητοποίησα ότι θα μπορούσε να είναι οποιαδήποτε μαμά, με οποιαδήποτε νοσοκόμα, σε οποιοδήποτε νοσοκομείο. Η ανωνυμία της πραγματικά με ενέπνευσε! Είναι ένα κομμάτι του τοκετού που δεν λέγεται πολύ συχνά».
Σίγουρα είναι. Αυτός ο χρόνος που μερικές φορές μια μητέρα περνάει μόνη στο νοσοκομείο μετά τον τοκετό είναι ένα μεγάλο ορόσημο. Μεταβαίνει από την εργένικη ζωή στη ζωή με παιδιά, ή από μητέρα ενός παιδιού γίνεται μητέρα δύο ή περισσότερων παιδιών. Η ζωή σου αλλάζει στο λεπτό. Και υπάρχει κάποιος ήσυχα εκεί δίπλα σου, που σε βοηθάει να προσαρμοστείς σε αυτό.
Πηγή : infokids.gr