Χώρισα πρόσφατα και ανάσανα. Ήμουν με έναν άνθρωπο τοξικό, μυθομανή, εθισμένο σε ναρκωτικές ουσίες και ψυχικά άρρωστο με πολλά κενά από την παιδική του ακόμα ηλικία…
Έκανα 2 παιδιά μαζί του γιατί πίστεψα στα λόγια του, ότι θέλει να κάνει την οικογένεια που δεν είχε ο ίδιος…
Προσπάθησα να κρατήσω αυτή την οικογένεια με κάθε τρόπο… Άκουσα πολλά και ανέχτηκα πολλά περισσότερα όπως να μη μου δίνει χρήματα, να με απατά, να με χτυπάει και άλλα πολλά και εγώ απλά να είμαι εκεί πάντα, να συγχωρώ και να κρατάω ισορροπίες απέναντι στα παιδιά, τά οποία όμως δεν κέρδισαν κάτι από αυτόν τον άνθρωπο που θεωρητικά είναι πατέρας… Δεν είχε ποτέ χρόνο γι’ αυτά, αντιθέτως μόνο καβγάδες, φωνές και επιπλήξεις…
Τέλος πάντων αυτά τελείωσαν. Γράφω για να πω ΧΩΡΙΣΤΕ… ΧΩΡΙΣ ΦΟΒΟ… Να φοβάστε να μένετε σε άσχημες καταστάσεις, όχι να ζήσετε… Γιατί μόνο όταν φεύγεις απ’ ότι σου χαλάει την ψυχή μπορείς να ζήσεις και δεν εννοώ ότι θα κάνεις τη μεγάλη ζωή, τά ξενύχτια κ.τλ, διότι υπάρχουν και τα παιδιά και τα έξοδα αλλά ζεις και αναπνέεις…
Δεν είμαι υπέρ των χωρισμών, ούτε έκανα οικογένεια με απώτερο σκοπό να χωρίσω. Αναγκάστηκα, αφού προσπάθησα 5 χρόνια. Είμαι περήφανη για τον εαυτό μου γιατί μόνη μου μπορώ καλύτερα…
Είμαι τυχερή που έχω υπέροχους γονείς, οι οποίοι με στηρίζουν.
ΧΩΡΙΣΤΕ λοιπόν… Μην ανέχεστε και μη δέχεστε να σας υποτιμούν. Δεν αξίζει κανείς ούτε τα δάκρυά μας, ούτε τη στεναχώρια μας, η οποία μπορεί να γίνει και αρρώστια. Γεννηθήκαμε για να είμαστε ευτυχισμένοι όχι θλιμμένοι. Όποιος δεν μπορεί να εκτιμήσει την αξία μας, καλύτερα να μην υπάρχει στη ζωή μας.
Χρύσα