Συγκατοικείς με μία πύρινη γροθιά μέσα στα στήθη σου, ένα φλεγόμενο κύμα που μαστιγώνει τα βράχια της γερής σου λογικής. Ένα ηφαίστειο φιλοξενείς μέσα σου....
Έχετε αναρωτηθεί, για πoιό λόγο γεννηθήκαμε σε αυτό το σύμπαν; Έχετε καταλάβει πως η κάθε ενσάρκωση εδώ έχει συγκεκριμένο χρόνο; Μας έχουν βάλει στο μυαλό...
«Μέτρησα τα χρόνια μου και συνειδητοποίησα, ότι μου υπολείπεται λιγότερος χρόνος ζωής απ’ ό,τι έχω ζήσει μέχρι τώρα… Έχω περισσότερο παρελθόν από ό,τι μέλλον. Αισθάνομαι...
Αρχές Δεκέμβρη∙ το καλοκαίρι κι οι αναμνήσεις του που στριμώχτηκαν στο φθινόπωρο, έχουν πια ξεθωριάσει για τα καλά, όπως και το μαυρισμένο σου δέρμα. Πέρασε...
Βάζουμε ένα τεράστιο φορτίο στις πλάτες μας, με τη θέλησή μας. Έχουμε να περπατήσουμε πολλά χιλιόμετρα κουβαλώντας το, όμως, όταν αποδεσμευτούμε απ’ αυτό στο τέλος...
Αριστοτέλης: «Έπρεπε να μετράμε το χρόνο με τους χτύπους της καρδιάς» Ο άνθρωπος είναι ον φύσει κοινωνικό και πολιτικό. Αυτός που μπορεί να ζήσει μακριά...
Εκείνοι οι ταπεινοί άνθρωποι που ο πόνος τους άλλαξε. Ξέρουν, πως η στιγμή μετράει, αυτή γεννάει την αμέτρητη ευτυχία, αυτή και τις ανηφοριές. Κάθε ώρα...
Ένας ηλικιωμένος εξομολογείται… Μεγάλωσα. Στα χέρια και το πρόσωπό μου έχει αποτυπωθεί το πέρασμα των χρόνων και το αδυσώπητο πέρασμα της νεότητας. Αχ! Εκείνη η...
Όταν ο χρόνος για τους υπόλοιπους κυλάει όταν οι άνθρωποι γύρω σου γελούν εσύ νιώθεις πως όλα μένουν στάσιμα.Τους κοιτάζεις και αναρωτιέσαι «πως γίνεται εκείνοι...