Fumara.gr
ΕΛΛΑΔΑ

Στην Ελλάδα υπάρχουν παιδιά που δουλεύουν με αμοιβή ένα φρούτο

Ακολουθήστε μας στο GOOGLE NEWS και FACEBOOK

Παρά τον διακηρυγμένο από τα Ηνωμένα Έθνη στόχο για εξάλειψη της παιδικής εργασίας έως το 2025, όλα δείχνουν πως θα συνεχίσει να αποτελεί φαινόμενο γερά ριζωμένο κυρίως στις φτωχές κοινωνίες, αν και δεν είναι λίγες και οι περιπτώσεις των παιδιών που εργάζονται στην Ελλάδα.

«Η πλειοψηφία των περιστατικών που φτάνουν στο Δίκτυο είναι παιδιά από Πακιστάν και Μπαγκλαντές, αλλά και από Αφγανιστάν ή και Αλγερία. Είναι παιδιά από χώρες όπου συνήθως εργάζονται από την ηλικία των πέντε ετών, οπότε αρκετές φορές είναι το μόνο που γνωρίζουν. Μάλιστα, πολλές φορές μέσα από την κοινότητά τους υπάρχουν και κυκλώματα τα οποία, με το που φτάνουν οι ανήλικοι στην Ελλάδα, τους παίρνουν και τους προωθούν στην εργασία. Είναι συνήθως ομοεθνείς τους ή άνθρωποι από τρίτες χώρες που τους παραλαμβάνουν και τους προωθούν στην εργασία», δήλωσε η Αναστασία Καρκούλια, δικηγόρος του Δικτύου για τα Δικαιώματα του Παιδιού, με αφορμή την σημερινή Παγκόσμια Ημέρα κατά της Παιδικής Εργασίας.

Η κ. Καρκούλια επισημαίνει ότι «τα τελευταία δύο χρόνια έχουμε εντοπίσει περίπου 350 παιδιά, αυτή τη στιγμή έχουν περίπου 90 ενεργές υποθέσεις και τα παιδιά που εργάζονταν ή εργάζονται είναι περίπου 2 στα 3 παιδιά από Πακιστάν και Μπαγκλαντές. Κάποια από αυτά σε απάνθρωπες συνθήκες, π.χ. σε αγροτικές περιοχές χωρίς μισθό (ακολουθήθηκαν οι νομικές ενέργειες) κλπ. και κάποια λίγα σε μικρομάγαζα γειτονιάς όπου συνήθως λαμβάνουν κάποιο μισθό αλλά ανασφάλιστα».

EUROKINISSI/ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΥ ΓΕΩΡΓΙΑ

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Όσον αφορά στα γενικά χαρακτηριστικά με βάση τις υποθέσεις που χειρίζεται το Δίκτυο για τα Δικαιώματα του Παιδιού πρόκειται για ηλικίες από 14-18 ετών, «είναι παιδιά που δεν έχουν πάει καθόλου ή ελάχιστα στο σχολείο, που εργάζονται στις χώρες καταγωγής τους, είναι παιδιά που δεν έχουν προστατευτικό δίκτυο στην Ελλάδα, πρόκειται και για παιδιά που δεν έχουν εντοπιστεί από τις Αρχές για πάνω από έναν χρόνο και είναι άστεγα». «Διότι η εμπειρία μας έχει δείξει ότι όταν έρχονται σε επαφή με τις ελληνικές Αρχές ή με κάποια οργάνωση κι άρα βλέπουν ότι δεν είναι μόνα, τότε γλιτώνουν, μπορείς να τα “τραβήξεις” κατά κάποιον τρόπο. Άλλες φορές όμως, όταν είναι πάνω από έναν χρόνο άστεγα, τότε είναι δύσκολο να εντοπιστούν. Αν δεν έχει πού να κοιμηθεί και να φάει ένα παιδί τότε αναγκάζεται να εργαστεί χωρίς καν να πληρώνεται και για αμοιβή παίρνει ένα φρούτο».

Όπως υπογραμμίζει η κ. Καρκούλια, το πιο δύσκολο κομμάτι αφορά «στα “αζήτητα” θα λέγαμε παιδιά, δηλαδή αυτά που δεν έχουν κάρτα ασύλου, δεν έχουν κάποιο κρατικό έγγραφο άρα είναι στη γκρίζα ζώνη. Θεωρούμε ότι υπάρχουν πολλά παιδιά, τα οποία δεν έχει εντοπίσει κανείς ποτέ. Στη συντριπτική πλειοψηφία των υποθέσεών μας έχουμε παιδιά άστεγα, “ακατάγραφα” κι ασυνόδευτα ανήλικα. Απευθυνόμαστε σε αυτόν τον πληθυσμό κατά κύριο λόγο, διότι όταν ένα παιδί φτάνει στην Ελλάδα θέλει να έχει ένα σπίτι και έγγραφα για να μην αισθάνεται ανά πάσα στιγμή ότι είναι έκθετο στην απέλαση, στην κακοποίηση, στην εκμετάλλευση».

Με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ

Πηγή: www.lifo.gr