Gentleman.
Ευγένεια, ωραίο στυλ, χιούμορ και διακριτικότητα. Α, και πληθυντικός ευγενείας, φορεμένος και συνδυασμένος με ένα ζευγάρι υπέροχα καστόρινα καθαρά παππούτσια!
ΟΧΙ! ΜΗ! ΒΟΗΘΕΙΑ! Πείτε μαζί μου τρεις φορές μια προσευχή να ξορκίσουμε το κακό και όλα αυτά τα «8 βήματα να γίνεις ο σωστός τζέντλεμαν που θέλουν όλες οι γυναίκες», να εξαφανιστούν από τον πλανήτη μας.
Η έννοια του τζέντλεμαν από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου δεν έχει αλλάξει κατά πολύ. Από μικρή ήθελα το «ιδανικό» αγόρι να με κρατάει αγκαλιά, να με ακούει, να με κάνει να γελάω και να με περιποιείται. Μεγαλώνοντας απλά έχουνε μπει παραπάνω επεξηγήσεις στα μπούλετς, αυτά που από τότε χρειαζόμουν και ζητούσα από έναν αληθινό πρίγκιπα (ο τζέντλεμαν των παιδικών μας χρόνων).
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Η αλήθεια είναι πως μπορούν να γραφτούνε πάρα πολλά για το τι πρέπει να κάνει ένας άντρας έτσι ώστε να θεωρηθεί τζέντλεμαν. Nα σας πω ένα μυστικό; H αλήθεια είναι πως τελικά, πρέπει να κάνει τόσα λίγα. Όσο και να προσέχει την εμφάνισή του, το άρωμά του, να έχει ένα υπέροχο αυτοκίνητο ή φανταστική μεγάλη μηχανάρα, αν δεν μπορεί να χαρίζει απλόχερα ευγένεια, αγάπη (προς τους άλλους και όχι μόνο στον εαυτό του) και κατανόηση, όσα εξωτερικά όμορφα στοιχεία κι αν έχει, δεν θα καταφέρει ποτέ να αγγίξει αυτό που λέμε «τζέντλεμαν». Ο αληθινός τζέντλεμαν, είναι αυτός που, φυσικά και χωρίς να ζορίζεται, είναι κύριος. Κύριος γιατί είναι καλός άνθρωπος και ξέρει να αγαπά και να δίνει. Κύριος γιατί ευχαριστιέται να προσέχει και να φέρεται όμορφα στους ανθρώπους γύρω του. Είτε έχει να κερδίσει κάτι απο αυτούς, είτε όχι.
Ο δικός μου λοιπόν ιππότης με το άλογο θα είναι εκεί για να μ’ ακούει, θα έχει πολλά ελαττώματα αλλά θα με γοητεύουν, θα τσακωνόμαστε πολύ, αλλά όταν κάτι με ενοχλεί, θα το ακούει και θα ψάχνει μαζί μου τη λύση. Θα έχει δηλαδή ανάγκη να κάνει ένα βήμα πίσω και να έρθει πιο κοντά μου. Ακόμα κι οι «τρόποι» του θα έχουν αυξομειώσεις γιατί είναι άνθρωπος κι όχι ρομπότ αλλα ποτέ δεν θα με θίγει ή θα με προσβάλλει. Κι αν το κάνει, θα έχει τα κότσια να το παραδεχτεί και να ζητήσει συγγνώμη.
Ο δικός μου τζέντλεμαν θα τρώει μαζί μου σοκολάτα και θα γελάει που κατά λάθος του έριξα μερέντα πάνω στην καινούργια του μπλούζα. Όταν είμαι χώμα απο τη δουλειά και με παίρνει ο ύπνος στον καναπέ, με ακούει να ροχαλίζω και με σέρνει στο κρεβάτι να ξεκουραστώ. Την άλλη μέρα, θα γελάσουμε πολύ όταν θα μου περιγράψει πως βαριανάσανα σα να ήμουν ο Σουγκλάκος. Ότι με πήρε στα χέρια να με πάει μέσα, δεν θα το αναφέρει. Γιατί είναι κύριος. Και το έκανε γιατί το ένιωθε, όχι για να κερδίσει εύσημα.
Και όταν γίνομαι έξαλλη μαζί του και του φωνάζω (είμαι απο αυτές εγώ), αυτός οδηγεί και με πάει στο αγαπημένο μου μέρος, φωνάζοντας βέβαια κι αυτός για το δικό του δίκιο, μα όση ώρα τσακωνόμαστε εγώ κοιτώ τη θέα και την Αθήνα και αυτός κοιτά εμένα και τα βράχια. Γιατί είναι κύριος.
Ο άντρας που περιγράφω λοιπόν, που όπως είπα, δεν είναι ρομπότ, δεν θα είναι πάντα ευγενικός ούτε πάντα θα είναι ήρεμος, χωρίς νεύρα και άγχη. Θα βγαίνει εκτός εαυτού, θα είναι έντονος και συχνά θα χάνει την ψυχραιμία του, θα έχει την άποψή του και θα έχει δικαίωμα να θυμώνει και να αντιδρά. Μα πάντα όλα αυτά θα τα κάνει με σεβασμό στον άνθρωπο που έχει απέναντί του και ποτέ δεν θα αποσκοπεί στην αυτοπροβολή του.
Ένας άνδρας τζέντλεμαν δεν θα κολλήσει στα τυπικά αλλά θα τσαλακωθεί μπροστά σου. Τα στερεότυπα δεν θα τον αφορούν. Θα στέκεται στην ουσία. Και ευτυχώς, η αγωγή και οι τρόποι δεν χρειάζονται φαμφάρες, σακάκι και πουκάμισο.
Ο άντρας αυτός, θα θέλει να γνωρίσει την παρέα σου, θα προσπαθήσει να έρθει κοντά σου, θα σε ακούει και θα έχει ανάγκη να σε κάνει να χαμογελάς. Γιατί όταν χαμογελάς, φωτίζεις όλο τον κόσμο στο διάβα σου. Και μαζί με όλο τον κόσμο, φωτίζει και αυτός. Και το νιώθει. Το αντιλαμβάνεται και το χαίρεται. Γιατί;
Γιατί αναγνωρίζει σε αυτό τον κόσμο ποια πράγματα έχουν τελικά αξία.
Και οι αξίες είναι σίγουρα το βασικότερο χαρακτηριστικό ενός κυρίου.
Ή αγγλιστί, ενός τζέντλεμαν.
Γράφει η Λίνα Καλογερέα
