Αυτές τις μέρες, όλοι συνειδητοποιούμε όλο και περισσότερο για τη διατροφή μας και τα προϊόντα που καταναλώνουμε, και δίνουμε μεγαλύτερη προσοχή στις ετικέτες των τροφίμων και τους καταλόγους των συστατικών.
Αυτό που ανακαλύπτουμε στη πορεία μπορεί μερικές φορές να είναι σοκαριστικό. Πιστεύεται ότι ένα από τα πιο ευρέως χρησιμοποιούμενα πρόσθετα στα τρόφιμα μας θα μπορούσε να είναι εν μέρει υπεύθυνο για την πρόκληση του Πάρκινσον, του Αλτσχάιμερ και τον καρκίνο του παχέος εντέρου.
Έτσι, πώς μπορούμε να το αποφύγουμε; Αυτές είναι μερικές συμβουλές για να κατανοήσετε τι πραγματικά περιέχεται στα τρόφιμα που τρώμε.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
1. Ο κωδικός των πρόσθετων
Δεν υπάρχει ακόμα κάποιο παγκόσμιο σύστημα για την καταγραφή των πρόσθετων τροφίμων, αλλά το κωδικό σύστημα Ε που είναι ευρέως σε χρήση στην Ευρώπη, σταδιακά έρχεται και στις Ηνωμένες Πολιτείες. Χρησιμοποιείται για να καταγράψει όλες τις μη φυσικές προσθήκες στα τρόφιμα και τα βιομηχανικά προϊόντα. Υπάρχουν κάποιες εξαιρέσεις – το E330 ή κιτρικό οξύ είναι ένα φυσικό συντηρητικό που περιέχεται στο χυμό λεμονιού. Χρησιμοποιείται ευρέως στην παραγωγή τροφίμων, αλλά αυτό έχει επίσης οδηγήσει σε μαζική παραγωγή σε βιομηχανική κλίμακα.
Αλλά εκτός από το E330, τι ψάχνουμε;
- E100 έως E180: χρωστικές ουσίες τροφίμων
- E200 έως E290: συντηρητικά
- E300 έως E322: αντιοξειδωτικά (για την παράταση της διάρκειας ζωής του προϊόντος)
- E400 έως E495: γαλακτωματοποιητές, σταθεροποιητές, πυκνωτικά, παράγοντες πηκτωματοποίησης (για υφή)
- Ε420, Ε421 και Ε950 έως Ε967: γλυκαντικά (όπως ασπαρτάμη)
2. E171, ένα επικίνδυνο πρόσθετο
Από όλα αυτά τα πρόσθετα, πρέπει να προσέξετε την ασπαρτάμη, τα νιτρικά και θειώδη άλατα και το πρόσθετο Ε171. Χρησιμοποιείται στις τσίχλες και τις οδοντόκρεμες, αλλά και σε γλυκά, σοκολάτες, και σε έτοιμα γεύματα, όπως ραβιόλια κ.λ.π.
Το Ε171 είναι επίσης γνωστό ως διοξείδιο του τιτανίου (TiO2), χρησιμοποιείται ως ένα λευκή χρωστική ουσία τροφίμων για να κάνει τα χρώματα να εμφανίζονται πιο φωτεινά, στην καραμέλα για παράδειγμα. Επίσης χρησιμοποιείται σε μπογιές και αντηλιακά.
Μια μελέτη από Γάλλους επιστήμονες που δημοσιεύθηκε φέτος, βρήκε ότι η κατανάλωση διοξειδίου του τιτανίου στο πόσιμο νερό, προκάλεσε προκαρκινικές αυξήσεις στο 40% των αρουραίων που χρησιμοποιήθηκαν ως υποκείμενα δοκιμών. Αυτό σημαίνει ότι οι όγκοι δεν ήταν κακοήθεις, αλλά θα μπορούσαν να εξελιχθούν σε καρκίνο. Γίνεται περισσότερη έρευνα για να μάθουν τι σημαίνουν αυτά τα αποτέλεσματα για τους ανθρώπους.
Υπάρχει κάποια ανησυχία ότι τα νανοσωματίδια του διοξειδίου του τιτανίου, που είναι μικρότερα από τα κύτταρα του αίματος μας, μπορούν να συσσωρευτούν μέσα στο σώμα μας, ενδεχομένως συμβάλλοντας σε ασθένειες όπως Πάρκινσον, Αλτσχάιμερ ή καρκίνο του παχέος εντέρου.
Υπάρχουν φόβοι ότι τα παιδιά διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο έκθεσης από τους ενήλικες, καθώς τα τρόφιμα που περιέχουν τα υψηλότερα επίπεδα του διοξειδίου του τιτανίου, όπως τα γλυκά και η σοκολάτα, είναι πιο πιθανό να καταναλωθούν από τα παιδιά.
Στις ΗΠΑ, ορισμένοι ακτιβιστές ζητούν την απομάκρυνση όλων των νανοσωματιδίων από τα προϊόντα της διατροφής μας, και πέρυσι η εταιρεία Mars Incorporated – μία από τις μεγαλύτερες εταιρείες παραγωγής γλυκών στον κόσμο – ανακοίνωσε ότι τη σταδιακή κατάργηση όλων των τεχνητών χρωστικών ουσίών τροφίμων από τα προϊόντα της μέσα σε χρονική περίοδο πέντε ετών.
3. Τι λέει ο νόμος;
Ποιοι είναι οι κανόνες σχετικά με τη χρήση προσθέτων στα τρόφιμα;
Η Αμερικανική Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA) αξιολογεί τέσσερα πράγματα όταν αποφασίζει αν είναι θεμιτό να χρησιμοποιείται ένα πρόσθετο ως συστατικό τροφίμων, και αυτά είναι:
- τι περιέχει και τι ιδιότητες έχει
- πόση ποσότητα θα καταναλωθεί
- αν υπάρχουν άμεσες και μακροπρόθεσμες επιπτώσεις στην υγεία
- διάφοροι άλλοι παράγοντες ασφάλειας.
Τα τελικά ποσά που εγκρίνουν για χρήση είναι πάντα πολύ χαμηλότερα από το ποσό που πιστεύουν ότι θα μπορούσαν να έχει αρνητικές επιπτώσεις. Το FDA επίσης δίνει οδηγίες τα συστατικά να αναγράφονται κατά φθίνουσα σειρά βάρους, καθώς και κάθε ποσότητα νερού που προστίθεται κατά τη διαδικασία παρασκευής των τροφίμων πρέπει να θεωρείται ως συστατικό. Αλλά αν αργότερα αφαιρείται, κατά τη διάρκεια του ψησίματος για παράδειγμα, δεν χρειάζεται να αναγράφεται.
4. Τι κάνουν οι εταιρείες για τα πρόσθετα;
Καθώς οι καταναλωτές γίνονται πιο συνειδητοποιημένοι για το τι περιέχει το φαγητό τους, οι μεγάλες εταιρείες ανταποκρίνονται. Στο τέλος του 2015, η εταιρεία Kraft αφαίρεσε όλες τις τεχνητές χρωστικές, αρώματα και συντηρητικά από τα συσκευασμένα μακαρόνια με τυρί, αλλά υπάρχει μια παγίδα – δεν το ανακοίνωσαν πουθενά. Είχαν ήδη ανακοινώσει ότι σχεδίαζαν να το κάνουν, αλλά κράτησαν την ενέργεια κρυφή όταν τελικά την υλοποίησαν. Στη συνέχεια, όταν πωλήθηκαν άλλα 50 εκατομμύρια κουτιά – και κανείς δεν παρατήρησε την νέα συνταγή – τότε γνωστοποίησαν στους πελάτες ότι λάμβαναν μέρος σε μια μαζική τυφλή δοκιμή γεύσης.
Αλλά ενώ τα πρόσθετα μπορεί να αφαιρούνται σταδιακά, όλο και περισσότερα τρόφιμα μπορεί να περιέχουν γενετικά τροποποιημένους οργανισμούς (ΓΤΟ). Κοντά στο τέλος της προεδρίας του Μπαράκ Ομπάμα, η αμερικανική κυβέρνηση ψήφισε ένα νέο νόμο που απαιτεί ότι τα τρόφιμα που περιέχουν ΓΤΟ να επισημαίνονται, αλλά ακόμη και αυτό δεν θα προσφέρει μια εντελώς ξεκάθαρη εικόνα. Υψηλά εξευγενισμένα τρόφιμα – όπως το λάδι σόγιας ή κανόλας – δεν θα επισημαίνονται ως ΓΤΟ, επειδή δεν εμπίπτουν στο νομικό ορισμό της ΓΤΟ και δεν περιέχουν πάντοτε γενετικό υλικό.
Υπάρχει ακόμη αρκετός δρόμος να διανυθεί πριν αποκαλυφθεί όλη η αλήθεια των συσκευασμένων προϊόντων. Έτσι, τώρα που γνωρίζετε λίγο περισσότερα σχετικά με τις πληροφορίες των συστατικών στα προϊόντα που καταναλώνετε.
πηγή : fanpage
