Όλοι από κάπου ξεκινάμε! Βρίσκεται κάποιος στο δρόμο μας, μοιραζόμαστε τα όνειρά μας, μας ακούει, μας πιστεύει και ναι, δηλώνει με χαρά πως θα σταθεί πλάι μας, θα μας καθοδηγήσει, θα μας συμβουλέψει, θα επενδύσει μαζί μ’ εμάς στην υλοποίηση του ονείρου που με τόσο κόπο χτίσαμε.
Στη συνέχεια, όταν το όνειρο αρχίζει να παίρνει σάρκα και οστά, κι αφού έχει μπει ήδη το πρώτο λιθαράκι, έχει ανοίξει η πρώτη πόρτα, η πιο δύσκολη απ’ όλες, όπως συνηθίζουμε να λέμε, νέοι άνθρωποι, μας γνωρίζουν, μας πιστεύουν και επενδύουν με χαρά σ’ εμάς. Και η διαδρομή σιγά – σιγά συνεχίζεται και μεγαλώνει, με τα πάνω και τα κάτω της, αποκτώντας παράλληλα, πολύτιμες γνώσεις, εμπειρίες που είναι από τα βασικά συστατικά αυτής της επιτυχημένης διαδρομής, καινούργιους φίλους, νέους συνεργάτες, άτομα σημαντικά και σπουδαία που ο καθένας απ’ αυτούς, έχει και κάτι ακριβό σε γνώση να μας προσφέρει.
Ο καιρός τρέχει σαν γάργαρο νερό, μαζί μ’ αυτόν τα χρόνια, οι μέρες, οι ώρες, οι στιγμές. Οι αποσκευές μας πολλαπλασιάζονται, εμείς αλλάζουμε βαγόνι κατά καιρούς, ίσως και σταθμούς, αν κι εφόσον κρίνουμε πως είναι απαραίτητο. Άθελά μας όμως πολλές φορές, ξεχνάμε. Όχι από απώλεια μνήμης, από κεκτημένη ταχύτητα ίσως, από τον ενθουσιασμό που μας έχει συνεπάρει δια μέσου των νέων μας γνωριμιών, από τις χαρές που πιθανότατα εισπράττουμε μέσα από τις ολόφρεσκες εμπειρίες που βιώνουμε ή κι από αγνωμοσύνη.
Όπως και να ‘χει, χρέος όλων, είναι να θυμόμαστε και να τιμούμε τον άνθρωπο εκείνο που μας πίστεψε, όταν οι άλλοι γύρω μας απόπαιρναν, όταν μας απέρριπταν γιατί ήμασταν απλά πρωτοεμφανιζόμενοι ή επειδή δεν ανήκαμε σε κυκλώματα προώθησης, είτε γιατί δεν θεώρησαν τη δουλειά μας αρκετά αξιόπιστη για τα δικά τους δεδομένα και κριτήρια.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Όλοι γνωρίζουμε πως κάθε αρχή και δύσκολη, μέχρι να μπει το νερό στ’ αυλάκι που λέμε καμιά φορά, να αρχίσει να κυλά, να δροσίζει, να διακλαδώνεται. Αυτούς τους ανθρώπους που επένδυσαν σ’ εμάς, που μας σεβάστηκαν, που γνωστοποίησαν τη δουλειά μας προς τα έξω, που επένδυσαν μαζί μας στο όνειρό μας, ρισκάροντας χίλια δυο πράγματα, οφείλουμε να τους σεβόμαστε, να τους αγαπάμε, να τους εκφράζουμε τις ευχαριστίες μας, που είναι ίσως το λιγότερο που μπορούμε να κάνουμε, σαν ένα μικρό δείγμα ευγνωμοσύνης για το πολυπόθητο εισιτήριο της επιτυχίας που μας χάρισαν.
Ποτέ μην ξεχνάς από πού ξεκίνησες. Ποτέ μην προσπερνάς τους ανθρώπους που σου έδωσαν φτερά για να πετάξεις!
Πηγή: fwords.gr
