Ρωτήστε μια μαμά που θηλάζει ένα μωρό πώς θα ήταν να σταματήσει να θηλάζει και πιθανότατα να σας πει όχι-χωρίς-δάκρυα. Αλλά ίσως τα δάκρυα κάποιας άλλης μητέρας δεν ήταν τόσο οδυνηρά, όσο αυτά της Ashley Kostiuk, που είχε έναν στενό φίλο της, τη φωτογράφο Jaclyn Briggs, να την απαθανατίζει την τελευταία φορά που θηλάζει το βρέφος της.
«Δεν ήταν επειδή η Ashley ή ο εννιά μηνών γιος της ολοκλήρωσαν το θηλασμό», δήλωσε η Briggs. «Ήταν επειδή είχε μόλις διαγνωστεί με καρκίνο του μαστού και δεν μπορούσε να χάσει χρόνο πριν αρχίσει χημειοθεραπεία.»
Η Ashley, η οποία ανακάλυψε ένα σβώλο, ενώ θήλαζε το μωρό της τον Ιούνιο του 2016, έβαλε τα δυνατά της να μην επικεντρωθεί στις δυσκολίες που θα προκαλούσε η διάγνωση, σημειώνει η Briggs. Την απασχολούσε περισσότερο το πώς θα επηρεάσει όλο αυτό τα παιδιά της.
Ο καρκίνος σήμαινε χρόνο μακριά από τα παιδιά της. Ο καρκίνος σήμαινε επίσης να σταματήσει πρόωρα ο γιος της να θηλάζει», δήλωσε η Briggs. «Έτσι το πρωί πριν από την έναρξη της θεραπείας και των ιατρικών ραντεβού, άρπαξα την κάμερά μου, μερικούς καφέδες και καυτές σοκολάτες και πήγα στην Ashley. Ο σύζυγός της ήταν κοντά για να προσφέρει υποστήριξη και να παίξει με την 3χρονη κόρη που πηγαινοερχόταν μέσα στο σπίτι μέσα στις μαρμελάδες της, χωρίς να ξέρει πώς θα άλλαζε η ζωή τις επόμενες μέρες. Η αθωότητά της ήταν μια τέτοια ευλογία εκείνη την ημέρα. »
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Όπως συχνά έκανε, η Ashley κάθισε και κουνούσε το μωρό της σε μια καρέκλα, κρατώντας τον κοντά και απολαμβάνοντας αυτές τις τελευταίες στιγμές της κανονικής τους ζωής.
«Άρχισε να τον θηλάζει και καθώς εκείνος άρχισε να προσπαθεί να πιάσει το πρόσωπό της και να απομακρύνεται για να χαμογελάει, τα δάκρυα άρχισαν να κυλούν», είπε η Briggs. «Ως μητέρες, αυτές είναι οι στιγμές για τις οποίες ζούμε. Αυτές ήταν οι στιγμές που έπρεπε να αφήσει πίσω της».
Αυτό το μήνα, η Ashley τελείωσε τη χημειοθεραπεία και έχει διπλή μαστεκτομή, αλλά η ανάρρωσή της δεν τελείωσε. Σύμφωνα με μια σελίδα GoFundMe που έχει συσταθεί για να βοηθήσει την οικογένεια με έξοδα νοσοκομείων, έχει ακόμα αρκετές χειρουργικές επεμβάσεις και έξι εβδομάδες ακτινοβολίας μπροστά.
Παρόλο που η Briggs πιστεύει ότι αυτές οι φωτογραφίες αποτελούν σύμβολο της ανιδιοτέλειας μιας μητέρας, είναι επίσης μια υπενθύμιση ότι ο καρκίνος δεν κάνει διακρίσεις.
«Ελπίζω ότι να μπορεί να δει αυτές τις εικόνες και να αισθανθεί την ευτυχία που προσέφερε στα παιδιά της – όχι μόνο για τη διατροφή τους, αλλά και για να πάρει την ιατρική βοήθεια που έπρεπε ώστε να είναι μαζί τους για πολλά, πολλά χρόνια».
