Ήξερα ότι το σώμα μου δεν θα ήταν το ίδιο μετά την εγκυμοσύνη. Θα γινόμουν δεύτερη φορά μαμά και ήμουν προετοιμασμένη για τις σωματικές αλλαγές που θα ερχόντουσαν μετά τη γέννα. Επίσης είχα συμβιβαστεί με το γεγονός ότι θα χρειαζόταν αρκετό καιρό για να επανέλθει το σώμα μου, στην προηγούμενη του κατάσταση.
Παρόλα αυτά, εξακολουθώ να σοκάρομαι όταν βλέπω στον καθρέφτη την κοιλιά μου, τα έντονα σημάδια στο δέρμα και τα τεράστια στήθη. Όλες οι αλλαγές μαρτυρούν το μικρό θαύμα που ήρθε στη ζωή μου και με κρατά ξύπνια την νύχτα, ενώ μου χαμογελά όλη τη μέρα. Μου είναι δύσκολο όμως να αποδεχτώ τις αλλαγές.
Μετά από 11 εβδομάδες το σώμα μου έχει αρχίσει να γίνεται όπως πριν. Όταν λοιπόν η κόρη μου με ρώτησε γιατί δείχνω τόσο τεράστια, ένιωσα τα λόγια της σαν γροθιά στο στομάχι και άρχισα να κλαίω. Ήταν αλήθεια, έδειχνα τεράστια.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Πάντα είχα αυτοπεποίθηση για το σώμα μου και προσπαθούσα να κάνω και άλλες γυναίκες να νιώσουν το ίδιο, αλλά θα είμαι ειλικρινής, ένιωσα πολύ άσχημα με αυτό που με ρώτησε. Όχι γιατί δεν γνώριζα ότι όντως είχε αλλάξει το σώμα μου, αλλά γιατί όταν είσαι εξαντλημένη αλλά περήφανη για αυτό που μόλις έκανες, είναι άδικο να μένεις με ένα σώμα το οποίο δεν νιώθεις δικό σου.
Αγνόησα την ερώτηση της, έκανα ότι δεν την άκουσα και άλλαξα θέμα. Αποφάσισα όμως να το αντιμετωπίσω κατάματα, οπότε της είπα την αλήθεια.
Της είπα πως όταν κάνεις μωρό το σώμα σου αλλάζει, γίνεται διαφορετικό από ότι ήταν γιατί χρειάζεται χρόνος να μεγαλώσει ένα μωρό στην κοιλιά και μετά χρειάζεται αρκετός χρόνος να επιστρέψει στη πρότερη κατάσταση.
Δεν είναι εύκολο να προσαρμοστούμε στις σωματικές αλλαγές έπειτα από μια γέννα και σίγουρα, δεν είναι εύκολο να κοιτάς το σώμα σου στον καθρέφτη. Σύντομα ο μικρός μου θα γίνει τριών μηνών και εγώ ακόμα δεν έχω βρεί τον παλιό καλό μου εαυτό. Τα παλιά ρούχα δεν μου κάνουν ακόμα και αν τύχει και αντικρίσω το είδωλο μου πάνω σε κάποια βιτρίνα ή τζαμαρία, νομίζω ότι δεν είμαι εγώ.
Είμαι πιο γεμάτη και το δέρμα μου θα είναι σημαδεμένο για πάντα. Το μέγεθος μου είναι μεγαλύτερο και πλέον υπάρχει επάνω μου μια μεγάλη κοιλιά, που μαρτυρά ότι πρόσφατα γέννησα. Είναι δύσκολο να κοιτάξω τον εαυτό μου και να πιστέψω ότι είμαι εγώ.
Δεν θα το απορρίψω όμως και δεν θα το κατακρίνω. Θα κάνω ότι μπορώ για να το αγαπήσω και να το εκτιμήσω, με τον τρόπο που πρέπει.
Η κοιλιά μου, είναι η κοιλιά μιας γυναίκας κοντά στα 30, η οποία είχε την ευλογία να αποκτήσει 2 παιδιά. Τα σημάδια που πλέον υπάρχουν στο σώμα μου είναι ένα μεγάλο ταξίδι από εξάντληση, άγχος, κλωτσιές και χαρούμενες στιγμές. Το στήθος μου βοηθά να ταΐσω το μωρό μου, για να γίνει γερό και δυνατό.
Με τον καιρό τα σημάδια θα φύγουν και δεν θα είναι καν εμφανή, η κοιλιά μου θα γίνει πιο επίπεδη και τα στήθη μου θα σταματήσουν να βγάζουν γάλα. Αλλά μέχρι τότε θα συνεχίσω να αγαπώ το σώμα μου όσο περισσότερο μπορώ.
Δεν θα το καλύπτω και δεν θα ντρέπομαι γι αυτό. Γιατί η αλήθεια είναι πως το σώμα μου είναι υπέροχο. Έχει κάνει 2 θαύματα, με έκανε μητέρα, γι αυτό θα πρέπει να το αντιμετωπίζω περήφανα και ευγενικά.
Δεν είναι αυτό που ήταν, αλλά και εγώ δεν είμαι αυτή που ήμουν. Έχουμε αλλάξει και οι 2 για πάντα. Όταν λοιπόν κοιτάω τα παιδιά μου ξέρω ότι δεν θα άλλαζα αυτό που είμαι για τίποτα στον κόσμο.
