Η οικογένεια του Οσάμα Χασάν έπρεπε να πάρει μια σκληρή απόφαση όταν ο δίχρονος γιος τους αρρώστησε.
Θα χρησιμοποιούσαν τα ελάχιστα χρήματα που είχαν εν μέσω πολέμου, για να τον μεταφέρουν στο νοσοκομείο ή θα αγόραζαν τρόφιμα για να ταΐσουν τα υπόλοιπα παιδιά τους; Επέλεξαν τη δεύτερη.
Έξω από την καλύβα τους, ο Αχμεντ Σαντεκ παρατηρούσε τον αδύναμο εγγονό του, ο οποίος ξαπλωμένος σε μια ξύλινη κούνια, κοίταζε επίμονα τον γκρίζο ουρανό.
Τα μαλλιά του ήταν αραιά, τα δόντια του σάπια και τα χέρια του σκελετωμένα. Δεν μπορούσε πλέον ούτε να περπατήσει. Με κάθε ανάσα, τα πλευρά του παιδιού προεξείχαν μέσα από το ξηρό δέρμα του.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
«Δεν υπάρχει τίποτα που μπορούμε να κάνουμε γι ‘αυτόν», είπε ο παππούς του. «Ξέρω ότι πρόκειται να πεθάνει».
Κάθε μέρα οι παιδικές ζωές χάνονται στην αγροτική Υεμένη, όπου ζει τα δύο τρίτα του πληθυσμού της χώρας. Οι γονείς αναγκάζονται να αποφασίσουν είτε να γιατρέψουν τα άρρωστα παιδιά τους είτε να βοηθήσουν να επιζήσουν όσα είναι ακόμη υγιή.
Τα νεκροταφεία σε αυτά τα κακοτράχαλα χωριά στα βορειοδυτικά είναι γεμάτα σώματα παιδιών που έχουν πρόσφατα πεθάνει από την πείνα και τις ασθένειες.
Τα περισσότερα είναι θαμμένα σε ανώνυμους τάφους, καθώς οι θάνατοι τους δεν έχουν καταγραφεί από τις αρχές, αναφέρει η washington post.
Τα πιο τυχερά πηγαίνουν στο νοσοκομείο, που απέχει αρκετές ώρες λόγω και των κακοτράχαλων δρόμων. Η επιβίωση, όμως, είναι γλυκόπικρη.
Οι οικογένειες μετά την πληρωμή για την ιατρική φροντίδα πτωχεύουν και τα παιδιά επιστρέφουν στο σπίτι, με τον ίδιο κύκλο του πολέμου που προκαλείται από τη φτώχεια και τον υποσιτισμό, να επαναλαμβάνεται.
Η πείνα έχει συμπαρασύρει τη φτωχότερη χώρα της Μέσης Ανατολής, 20 μήνες μετά τον εμφύλιο πόλεμο της Υεμένης που μαίνεται ακόμη.
Το σύστημα υγείας έχει καταρρεύσει και σύμφωνα με τις εκτιμήσεις 370.000 παιδιά είναι σοβαρά υποσιτισμένα και 2 εκατομμύρια βρίσκονται σε επείγουσα ανάγκη ανθρωπιστικής βοήθειας.
Ο Οσάμα γεννήθηκε πρόωρα έξι μήνες πριν από την έναρξη του πολέμου. Ο πατέρας του εργαζόταν στη Σαουδική Αραβία ως εργάτης, όπως και δεκάδες χιλιάδες άλλοι στην επαρχία Hajjah, η οποία συνορεύει με το βασίλειο.
Ο παππούς του πωλούσε σιτηρά από τη μικρή φάρμα της οικογένειας.
Μέχρι τον Μάρτιο του 2015, οι αντάρτες γνωστοί ως Χούθι κατέλαβαν την πρωτεύουσα και ανάγκασαν σε εξορία τον πρόεδρο Abed Rabbo Mansour Hadi.
Με τα σύνορα να έχουν κλείσει, ο πατέρας του Οσάμα δεν επέστρεψε ποτέ από τη Σαουδική Αραβία. Σύντομα, σταμάτησαν και τα χρήματα που έστελνε.
Ο παππούς και ο θείος του έχουν αναλάβει τη φροντίδα του παιδιού, της μητέρας και των τριών αδελφών του, καθώς και άλλων είκοσι συγγενών.
Λόγω της έλλειψης φρούτων, λαχανικών και άλλων τροφίμων, η διατροφή του Οσάμα βασίζονταν στο κατσικίσιο γάλα και τα μπισκότα. Το ακάθαρτο νερό και οι κακές συνθήκες υγιεινής συνέτειναν στην ασθένεια του.
Η κλινική όπου πήγε αρχικά ο μικρός ενημέρωσε τον θείο του Οσάμα να τον πάει σε ένα θεραπευτικό κέντρο σίτισης στο κεντρικό κυβερνητικό νοσοκομείο στην πόλη Hajjah, την πρωτεύουσα της επαρχίας.
Αλλά το ταξίδι εκεί, τρεις ώρες με το αυτοκίνητο από το χωριό τους, κοστίζει 47 ευρώ, ένα αστρονομικό ποσό για την οικογένεια.
Δύο εβδομάδες μετά την επίσκεψή στην κλινική, ο Οσάμα είναι ακόμα στο σπίτι, με το πρόσωπό του λιπόσαρκο και τεντωμένο σαν γέρου.
Ωστόσο, ο παππούς του έχει ήδη πάρει την απόφαση του.
Υπάρχουν πάρα πολλά στόματα για να θρέψει στην οικογένεια, συμπεριλαμβανομένου του 4χρονου αδελφού του Οσάμα, ο οποίος επίσης υποφέρει από υποσιτισμό, αλλά η υγεία του σιγά σιγά βελτιώνεται.
πηγή : newsbeast
