Ακολουθήστε μας στο GOOGLE NEWS και FACEBOOK
- Αν η ψυχή μας φορούσε πάντα τα καλά της και καλωσόριζε τα όνειρά μας….
- Αν το καράβι μας έφτανε φωταγωγημένο στο λιμάνι που είχαμε διαλέξει….
- Αν στην προβλήτα μας περίμεναν, με ανθοδέσμες και χειροκροτήματα, όλοι αυτοί που αγαπήσαμε….
- Αν τόσες φορές , παρασυρμένοι από το τραγούδι των σειρήνων, δεν είχαμε χάσει τη ρότα μας….
- Αν δεν είχαμε κρυφτεί λαθραία σε λάθος όνειρα….
- Αν όλα αυτά που γυάλιζαν και τα μαζέψαμε με τόση αφοσίωση και στοργή ξέραμε από την αρχή πως δεν ήταν χρυσάφι….. Μπορεί και να το ξέραμε, αλλά μας έφαγε η ουτοπία.
- Αν δεν είχαμε ξεπουλήσει σε γαλίφηδες εμπόρους τα τιμαλφή μας, για λίγες γουλιές παρηγοριάς….
- Αν δεν είχαμε αφήσει την πόρτα της ψυχής μας ανοιχτή, για να βρουν άσυλο οι κατατρεγμένοι…. Τι απερισκεψία κι αυτή! Πάντα τους ληστές τους περνούσαμε για κατατρεγμένους.
- Αν ξέραμε να διαβάζουμε εγκαίρως τα σημάδια των καιρών και να προβλέπουμε καταιγίδες…….
- Αν φορούσαμε στολές παραλλαγής…. Αυτό είναι σίγουρο μέσον για να πετύχεις. Μα εντελώς το αψηφήσαμε!
- Εμείς ακόμα και τη νιτσεράδα για τις βροχές που κάποιος προνοητικός-δεν μπορεί πάντα υπάρχει ένας τέτοιος στο περιβάλλον μας-έχωσε στις αποσκευές μας, τη χαρίσαμε στον πρώτο τεμπέλη ψαρά. Έτσι….. Γιατί μας άρεσε το χαμόγελό του….. Αχ, αυτή η λάθος εκτίμηση…. Ο υπερβάλλων ζήλος… Η περιττή γενναιοδωρία!
- Αν είχαμε υψώσει έναν τοίχο για να προστατέψουμε τη ζωή μας… Ένα ανάχωμα έστω. Μια ξερολιθιά.
- Αν δεν είχαμε μπερδέψει τα σημεία του ορίζοντα και περιμέναμε να βγει ο ήλιος από τη δύση… Πόσος χαμένος χρόνος, αλήθεια!
- Αν δεν χαμογελούσαμε, με κείνο το ηλίθιο χαμόγελο, σ’ αυτόν που ερχόταν καταπάνω μας μ’ ένα σουγιά…. Λέγαμε αποκλείεται! Άλλη θα είναι η πρόθεσή του.
- Αν δεν δίναμε ραντεβού με την ψυχή μας , πέρα από τα όριά της….
- Αν δεν κάναμε τον κλόουν, με στόχο να διασκεδάσει η ομήγυρις και να ξεχάσει τον καημό της….
- Αν όλος ο κόσμος ήταν ένα κουκούλι που θα μας προστάτευε και μέσα εκεί, με όλη μας την άνεση, θα γινόμασταν από σκουλήκια πεταλούδες…..
- Αν… Αν….
- Αν ήταν όλα…. αλλιώς!
- Άντε καλέ!
- Μα τότε, πως θα ξεχωρίζαμε το φως που κλείνουν μέσα τους τα φύλλα της παπαρούνας;
(Αλκυόνη Παπαδάκη, από το βιβλίο «Αν ήταν όλα… αλλιώς»)
Σας άρεσε το άρθρο? Μοιραστείτε το!